بخش پنجم- رابطه درمانی

در این قسمت. . .

روابط شما ممکن است زمانی که شما مقادیر قابل توجهی از اضطراب یا افسردگی را احساس می کنید آسیب ببیند. و هنگامی که روابط شما آسیب می بیند، بدون شک بیشتر احساس اضطراب یا افسردگی می کنید. این یک چرخه نسبتاً معیوب است. در این بخش، تکنیک هایی را برای تقویت روابط و بهبود ارتباطات به شما ارائه می دهیم. ما همچنین به شما کمک می کنیم تا با جدایی و مناقشه مقابله کنید.

آنچه که ژیران از دنیای روان برداشت کرده (روابط اجتماعی سالم) 

اکثر مردم بر این باورند که عشق، صمیمیت و روابط اجتماعی مهمتر از مواردی مانند شهرت، ثروت و حتی سلامت جسمانی برای رسیدن به خوشبختی و آرامش است. شهود ما درست است زیرا تنهایی یکی از مهم‌ترین تهدیدها برای سلامت جسمانی ما است. تنهایی می تواند همانند ورزش نکردن، چاقی، یا سیگار کشیدن بر سلامت ما تاثیر بگذارد.

• رفتارهای خوب- خوش اخلاقی کمک زیادی به تقویت روابط اجتماعی می کند. رعایت ادب، نشان دادن قدردانی و استفاده از جملات مثبت و خوب را تمرین کنید.

• زبان بدن- به نوع زبان بدن خود توجه کنید و سعی کنید آن ها را در جهت مثبت تقویت کنید. برای مثال برای گذاشتن تاثیر مثبت در یک مکالمه، نحوه نشستن شما، حرکت دستانتان بسیار مهم است. 

• به روز-  اتفاقات جدید و اخبار را بخوانید تا بتوانید با دیگران صحبت کنید. در مورد اخبار دیگری که ممکن است مورد توجه شما باشد، صحبت کنید. این می تواند راهی عالی برای شروع مکالمه باشد و به شما کمک کند تا به موضوعات خنثی پایبند باشید.

• افکار منفی- افکار منفی را شناسایی کنید. آن ها را با افکار واقع بینانه تر مانند “من می توانم مکالمه کنم و می توانم با افراد جدید ملاقات کنم” جایگزین کنید.

• ارزش های زندگی- با افراد اشتباه، شما هرگز قادر به برقراری ارتباط موثر و مثبت نخواهید بود. با فهمیدن این که چه چیزی را دوست دارید و برای شما مهم است، چه چیزی برای رشد و خوشبختی شما ضروری است، می توانید اجتماع اطراف خودتان را تعریف کنید. 

• بحث-  تمرکز از بحث و استدلال به یافتن یک نقطه مشترک تغییر می یابد. برای بهبود روابط اجتماعی خود شخصی باشید که به جای بحث و دعوا، در جهت رشد ارتباطات، سازش درست و هدفمند انجام می دهد.

•  تجربیات و علم- دانش، تجربه، احساسات، کتاب، موسیقی، مکان هایی که رفته اید و کارهایی که ممکن است برای دیگران جالب باشد، را به اشتراک بگذارید. بسیاری از روابط بیش از هر چیز مبتنی بر تجربیات مشترک است.

• ذهن آزاد- چیزهای خوب و متفاوتی را که در دیگران می بینید، بپذیرید، از آن ها بابت خوبی هایشان قدردانی کنید و سعی کنید دریافت های مثبت از دیگران را در خود نیز تقویت کنید.

• رفتار اجتماعی- تصمیم بگیرید که حتی وقتی از برقراری ارتباط فرار می کنید، با افراد جدید صحبت کنید و وارد گفتگو شوید. با گذشت زمان، این کار آسان تر خواهد شد و شما به سرعت شروع به تقویت روابط اجتماعی خود می کنید.

• قدم های کوچک- اگر رفتن به یک مهمانی یا گذراندن اوقات فراغت در جمع بزرگ، برایتان طاقت فرسا به نظر می رسد، کار خود را اتفاقات اجتماعی کوچکتر شروع کنید. به داخل فروشگاه مواد غذایی بروید و به صندوق دار بگویید ، “متشکرم” ، یا به یک رستوران بروید و غذای خود را سفارش دهید.

• سوالاتی با پایان باز- برای تقویت روابط اجتماعی خود با دیگران، سوالاتی بپرسید که ممکن است در را برای ادامه مکالمه باز کنند. سوالاتی که پاسخ کوتاه بله یا خیر دارند، نپرسید.

• تشویق به صحبت -برای تقویت روابط اجتماعی خود، نشان دهید که به شنیدن آن چه دیگران می گویند، علاقه دارید.

• اهداف مشخص- یک هدف تعیین کنید و شروع به کار در مورد استراتژی هایی کنید که زندگی اجتماعی شما را بهبود می بخشد.

• سخاوتمند- تعارف کردن می تواند راهی عالی برای گشودن در مکالمه باشد. به یک همکار شیرینی تعارف کنید. تعارف می تواند به دیگران نشان دهد که شما صمیمی هستید و می توانند روی شما حساب کنند.

• کتابهای تقویت روابط- مطالعه در مورد این مهارت ها شما را به یک متخصص تبدیل نخواهد کرد. باید آن ها را بارها و بارها تمرین کنید.

معالجه دلیریوم یا روان‌ آشفتگی (مطلب ارسالی)

دلیریوم یا روان‌آشفتگی به شرایطی اطلاق می‌شود که در آن فرد دچار تغییرات شدید در حالت خلقی، فعالیت، تمرکز و دانش ذهنی است. این شرایط ممکن است به صورت گذرا یا دائمی باشند و می‌توانند شامل علائمی مانند بی‌قراری، ناراحتی، افسردگی، نارسایی در اجرای وظایف روزمره، ناتوانی در تصمیم‌گیری و عدم تمایل به انجام فعالیت‌های مورد علاقه شخص باشد. دلیریوم و روان‌آشفتگی ممکن است ناشی از عوامل مختلفی باشند، از جمله استرس، افسردگی، اضطراب، بروز بیماری‌های جسمی و روانی، مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی، یا عدم تعادل شیمیایی مغزی. برای پیشگیری و درمان دلیریوم و روان‌آشفتگی، ممکن است از داروها، درمان‌های روان‌شناختی، و مداخلات ترکیبی استفاده شود. 

کاربرگ 14-5 فرم موشکافی عوارض جانبی داروی اضطراب و افسردگی من

علائم	شنبه	یکشنبه	دوشنبه	سه شنبه	چهارشنبه	پنجشنبه	جمعه
بی قراری							.
خستگی							.
سرخوشی بی دلیل							.
مشکلات بینایی							.
بی حسی							.
یبوست							.
بی خوابی (یا حتی احساس نیاز کم به خواب)							.
لرزش							.
اسهال							.
تغییر شدید خلق و خوی بدون دلیل							.
افزایش اضطراب							.
خشکی دهان							.
سردرد							.
مشکلات جنسی							.
حالت تهوع یا ناراحتی معده							.
بی عاطفگی بیش از حد							.
مشکلات حافظه							.
تغییرات وزن (هفته ای یکبار)							.
تغییر در اشتها (کم یا زیاد)							.
تپش تند قلب							.
بثورات پوستی							.
تعرق							.
سرگیجه							.
احساس هیجان							.
مشکلات ادرار  (زیاد یا کم)							.
انقباض عضلانی							.
کابوس							.
تورم پا یا دست							.
هر تغییر عاطفی/بدنی یا غیرمنتظره دیگر را نیز ذکر کنید.

نکته!

شما همیشه گزینه ای از چند درمان جایگزین برای افسردگی و اضطراب دارید. بسیاری از مردم برای ناراحتی‌های عاطفی جزئی از گیاهان و مکمل‌ها استفاده می‌کنند و پزشک شما می‌تواند گزینه‌هایی را برای افسردگی شدید به شما پیشنهاد دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد جایگزین های دارو به کتب، سایتها و متخصصین مربوطه مراجعه کنید.

آنچه که چاوش از دنیای روان برداشت کرده (عوارض جانبی داروی اضطراب و افسردگی) 

مهارکننده‌های بازجذب سروتونین با نام مخفف اس‌اس‌آرآی‌ها (SSRIs)

مهارکننده‌های بازجذب سروتونین بر روی سروتونین که یک انتقال دهنده عصبی است و در بسیاری از موارد از جمله خلق و خوی شما نقش دارد تأثیر می‌گذارد. انتقال دهنده‌های عصبی به عنوان پیام رسان‌های شیمیایی در بدن شما عمل می‌کنند. زمانی که مغز شما سروتونین آزاد می‌کند، مقداری از آن برای برقراری ارتباط با سلول‌های دیگر استفاده می‌شود و بخشی دیگر به سلول آزادکننده آن بر می‌گردد. SSRI‌ها میزان سروتونین را که به سلول آزاد کننده آن برمی‌گردد کاهش می‌دهند و مقدار بیشتر آن را در مغز شما برای برقراری ارتباط با سلول‌های دیگر می‌گذارد. متخصصان هنوز درباره نقش سروتونین در افسردگی به طور کامل مطمئن نیستند. اما بسیاری بر این باورند که کمبود این ماده نقش بسزایی در ابتلا به افسردگی دارد.

داروهای مهارکننده‌های بازجذب سروتونین: سیتالوپرام (Celexa)،  اس سیتالوپرام (لکساپرو)، پاروکستین (پاکسیل، پکسوا)، فلوکستین (پروزاک)، فلووکسامین، سرترالین (زولوفت).

نکته: داروهای مهارکننده بازجذب سروتونین موثرترین دارو برای درمان افسردگی ماژور هستند اما این داروها برای مشکلات روانی دیگر نیز کاربرد دارند که در زیر به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم: اختلال افسردگی فراگیر، اختلال وحشت، اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال دیسفوریک پیش از قاعدگی، اختلال اضطراب پس از سانحه، اختلال اضطراب فکری عملی. 

عوارض معمول قرص‌های بازدارنده بازجذب سروتونین: سردرد، حالت تهوع، مشکلات خواب، سرگیجه، اسهال، ضعف و خستگی، اضطراب، ناراحتی معده، خشکی دهان، مشکلات جنسی مانند بی‌میلی جنسی، اختلال در نعوظ یا مشکلات انزال.

نکته‌: SSRI ها بیشتر از سایر قرص‌های ضدافسردگی باعث ایجاد مشکلات جنسی می‌شوند. آن‌ها همچنین می‌توانند اشتها را افزایش دهند و به طور بالقوه منجر به افزایش وزن شوند.

_________________________________________________________

مهارکننده‌های بازجذب سروتونین – نوراپی‌نفرین (SNRIs): مانند مهارکننده‌های بازجذب سروتونین قرص‌های SNRIs برای درمان افسردگی ماژور تجویز می‌شوند. مشابه SSRI ها، SNRI ها از سلول‌های مغز شما در جذب مجدد انتقال دهنده‌های عصبی خاص جلوگیری می‌کنند. با این کار مقدار بیشتری در مغز شما برای برقراری ارتباط با سلول‌های دیگر باقی می‌ماند.در رابطه با SNRIs انتقال دهنده‌های عصبی تحت تاثیر سروتونین و نوراپی نفرین هستند.

مهارکننده‌های بازجذب سروتونین – نوراپی‌نفرین عبارت‌اند از: دزونلافاکسین، دولوکستین (Cymbalta)، لوومیلناسیپران (فتزیما)، ونلافاکسین (Effexor XR).

نکته: این داروها علاوه بر درمان اختلال افسردگی ماژور، می‌توانند آسیب عصبی ناشی از دیابت، فیبرومیالژیا و اختلال اضطراب فراگیر را درمان کنند.

عوارض جانبی مهارکننده‌های بازجذب سروتونین – نوراپی‌نفرین (SNRIs): سردرد، حالت تهوع، بی‌خوابی، خشک شدن دهان، سرگیجه، از دست دادن اشتها، یبوست، مشکلات جنسی مانند بی‌میلی جنسی، اختلال در نعوظ یا مشکلات انزال، ضعف و خستگی، تعریق.

نکته: (SNRIs)‌ها نیز می‌توانند باعث مشکلات جنسی شوند اما نه به اندازه (SNRIs). برخی از افرادی که این داروها را مصرف می‌کنند ممکن است متوجه اضافه وزن شوند اما در رابطه با این داروها کاهش وزن بیشتر اتفاق می‌افتد. در بعضی موارد، افرادی که از SNRI استفاده می‌کنند ممکن است متوجه افزایش فشار خون شوند.

_________________________________________________________

داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای (TCA): داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای از قدیمی‌ترین داروهای ضدافسردگی هستند. این داروهای ضدافسردگی مانند SNRI ها، به افزایش سطح نوراپی نفرین و سروتونین مغز کمک می‌کنند. اما آن‌ها همچنین اثرات انتقال دهنده عصبی دیگری به نام استیل کولین را کاهش می‌دهند. این داروها به دلیل تاثیری که بر استیل کولین می‌گذارند خطر بروز برخی عوارض جانبی را افزایش می‌دهد. در نتیجه، TCA ها معمولاً فقط در صورتی که SSRI و SNRI برای شما جوابگو نباشد توسط پزشک تجویز می‌شوند.

از داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: می تریپتیلین (الاول)، کلومیپرامین (آنافرانیل)، دسیپرامین (نورپرین)، دوکسپین ایمی پرامین (توفرانیل)، نورتریپتیلین (پاملور).

نکته: علاوه بر درمان افسردگی، این داروها برای درمان سایر اختلالات روانی نیز کاربرد دارند که در زیر به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم: درد عصبی ناشی از زونا، آسیب عصبی ناشی از دیابت، اختلال اضطراب اجتماعی، فیبرومیالژیا، سردرد میگرنی، شب ادراری در کودکان.

عوارض داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای: سردرد، خشکی دهان، تاری دید، مشکلات گوارشی، مانند ناراحتی معده، حالت تهوع و یبوست، سرگیجه، مشکلات خواب، مشکلات حافظه، خستگی، افزایش وزن، مشکلات جنسی مانند میل جنسی کم، اختلال در نعوظ یا مشکلات انزال، مشکل در ادرار، تپش قلب، تعریق.

نکته: عوارض جانبی TCA ها مشابه SSRI ها و SNRI ها است، اما معمولاً بیشتر اتفاق می‌افتد و می‌تواند آزار دهنده‌تر باشد. داروهای افسردگی سه حلقه‌ای عوارض جانبی خاصی نیز ایجاد می‌کنند که این عوارض عبارت‌اند از خشکی دهان، تاری دید، یبوست، مشکلات ادراری، افزایش وزن و خواب آلودگی. در موارد نادر، TCA همچنین می‌تواند باعث عوارض جانبی بالقوه خطرناک مرتبط با قلب شود، مانند فشار خون پایین هنگام ایستادن، فشار خون بالا، ضربان قلب غیر طبیعی یا آریتمی.

_________________________________________________________

مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز با نام اختصاری MAOI: مانند داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز از قدیمی‌ترین داروهای ضدافسردگی هستند. امروزه دیگر از این داروها برای درمان افسردگی استفاده نمی‌شود اما اگر سایر داروها برای شما مناسب نباشد روانپزشک شما این داروها را برای شما تجویز می‌کند. MAOI با جلوگیری از تجزیه برخی انتقال دهنده‌های عصبی در بدن شما کار می‌کنند. و باعث افزایش سطح سروتونین، نوراپی نفرین و دوپامین در بدن می‌شوند.

داروها: ایزوکربوکسازید (مارپلان)، فنلزین (ناردیل)، ترانیل پرومین (Parnate) و سلژیلین (Eldepryl ، Emsam) از مونوآمین اکسیداز هایی هستند که اغلب توسط روانپزشک تجویز می‌شوند. علاوه بر افسردگی، از برخی MAOI ها برای سایر اختلالات روانی و بیماری‌ها نیز استفاده می‌شود. از فنلزین و ترانیل سیپرومین گاهی اوقات برای درمان اختلال وحشت و اضطراب اجتماعی استفاده می‌شود. سلژیلین معمولا برای بیماری پارکینسون تجویز می‌شود.

عوارض مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز: فشار خون پایین، حالت تهوع، سردرد، خواب آلودگی، سرگیجه، خشکی دهان، افزایش وزن، دل درد، گیجی، اسهال، آبریزش بینی، مشکلات جنسی مانند میل جنسی کم، اختلال در نعوظ یا مشکلات انزال.

نکته: MAOI  بیشتر از سایر داروهای ضد افسردگی باعث کاهش فشار خون می‌شوند. این داروها همچنین می توانند با غذاهای حاوی تیرامین تداخل داشته و فشار خون را به طور خطرناکی بالا ببرند.

_________________________________________________________

مهارکننده بازجذب و آنتاگونیست سروتونین SARI :SARI همچنین به عنوان تعدیل کننده سروتونین یا داروهای ضد افسردگی فنیل پیپرازین شناخته می‌شوند. آن‌ها بعضاً قرص‌های ضد افسردگی غیرمعمول در نظر گرفته می‌شوند، زیرا عملکرد متفاوتی دارند. SARI می‌تواند به درمان افسردگی، اضطراب و اختلال وحشت کمک کنند. همانند اکثر داروهای ضد افسردگی، SARI به افزایش میزان سروتونین و گاهی اوقات سایر انتقال دهنده‌های عصبی در مغز شما کمک می‌کند. اما این داروها این کار را به روش‌های مختلف از سایر داروهای ضد افسردگی انجام می‌دهند.

داروها: نفازودون و ترازودون در این دسته از داروهای ضدافسردگی قرار می‌گیرند.

عوارض جانبی مهارکننده بازجذب و آنتاگونیست سروتونین: خواب آلودگی، خشکی دهان، سردرد، سرگیجه، حالت تهوع، خستگی، استفراغ، تاری دید، اسهال، یبوست، فشار خون پایین، احساس گیجی.

نکته: بسیاری از افرادی که از SARI استفاده می‌کنند خواب آلودگی و بی‌رمقی را تجربه می‌کنند. این امر موجب می‌شود که این داروها گزینه خوبی برای افراد مبتلا به اختلال بی‌خوابی باشد خصوصاً اگر افسردگی نیز داشته باشند.

_________________________________________________________

داروهای ضدافسردگی غیر معمول: برخی از داروهای ضدافسردگی به دلیل نحوه عملکرد آن‌ها در هیچ یک از گروه‌های بالا قرار نمی‌گیرند و به همین دلیل به آن‌ها داروهای ضدافسردگی غیرمعمول گفته می‌شود.

بوپروپیون (Wellbutrin): برخلاف اکثر داروهای ضد افسردگی، بوپروپیون باعث افزایش سروتونین نمی‌شود. در عوض، برای افزایش نوراپی نفرین و دوپامین کار می‌کند و گاهی اوقات به عنوان یک مهارکننده جذب مجدد نوراپی نفرین-دوپامین طبقه بندی می‌شود. بوپروپیون علاوه بر اینکه برای افسردگی تجویز می‌شود، بلکه به افراد در ترک سیگار نیز کمک می‌کند.

از عوارض جانبی این دارو: می‌توان به مشکلات خواب، سردرد، تحریک پذیری، خشکی دهان، یبوست، از دست دادن اشتها، کاهش وزن، حالت تهوع، استفراغ، تعریق سرگیجه و اضطراب اشاره کرد.

نکته: در مقایسه با سایر داروهای ضد افسردگی، بوپروپیون کمتر باعث افزایش وزن می‌شود. بوپروپیون همچنین کمتر باعث مشکلات جنسی می‌شود. در نتیجه، گاهی اوقات در کنار سایر داروهای ضد افسردگی برای کاهش عوارض جانبی آن‌ها تجویز می‌شود. اما بیشتر از برخی دیگر از داروهای ضد افسردگی باعث بی‌خوابی و اضطراب می‌شود. در موارد نادر، بوپروپیون می‌تواند باعث تشنج شود، به خصوص هنگامی که در دوزهای بالا تجویز شود.

ویلازودون: ویلازودون اثرات سروتونین را در مغز افزایش می‌دهد به روش‌های مشابه و متفاوت از SSRI ها. 

از عوارض شایع ویلازودون می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: اسهال، حالت تهوع، سرگیجه،خشکی دهان، مشکلات خواب، استفراغ.

نکته: ویلازودون مانند بسیاری دیگر از داروهای ضدافسردگی باعث افزایش وزن می‌شود. برخی از افرادی که از ویلازودون استفاده می‌کنند با مشکلات جنسی از جمله بی‌میلی جنسی و اختلال در نعوظ روبه‌رو می‌شوند. اما عوارض جنسی این دارو از سایر داروهای ضد افسردگی کمتر است.

ورتیوکستین: گاهی اوقات به ورتیوکستین داروی چندحالته گفته می‌شود. این دارو تا حدودی مانند SSRI عمل می‌کند، اما اثرات اضافی بر روی سطح سروتونین دارد. 

از عوارض شایع ورتیوکستین می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: مشکلات جنسی، مانند مشکلات ارگاسم یا انزال، حالت تهوع، اسهال، سرگیجه، خشکی دهان، یبوست، استفراغ.

نکته: این دارو نسبت به سایر داروهای ضدافسردگی مشکلات جنسی بیشتری ایجاد می‌کند. اما کمتر از سایر قرص‌های ضدافسردگی باعث افزایش وزن می‌شود.

پیگیری عوارض جانبی مصرف داروهای اضطراب و افسردگی

نزدیک به نیمی از افرادی که داروهای اضطراب یا افسردگی مصرف می‌کنند به دلیل عوارض جانبی نامطلوب و یا به این دلیل که احساس می‌کنند دارو نتیجه نمی دهد، مصرف دارو را متوقف می‌کنند. این افراد ممکن است ندانند که:

• بسیاری از داروها ممکن است چند هفته طول بکشد تا اثر خوبی داشته باشند.

• عوارض جانبی اغلب با گذشت زمان کاهش می یابند یا از بین می روند.

• احتمالاً تجویز کننده، داروهای جایگزین با عوارض جانبی کمتر را می شناسد.

• ممکن است داروی دیگری برای کاهش عوارض جانبی اضافه شود.  

هشدار!

قطع مصرف هر دارویی برای مشکلات عاطفی نیاز به نظارت دقیق دارد. زیرا حتی داروهایی که به معنای معمول اعتیادآور نیستند نیز در صورت قطع ناگهانی می توانند واکنش های مشکل ساز ایجاد کنند. لطفا بدون مشورت با پزشک خود مصرف داروهای تجویز شده را قطع نکنید.

اگر با داروی خود مشکل دارید، برای ادامه مصرف دارو یا عدم مصرف آن، بهتر است با دکتر خود گفتگو کنید تا در صورت نیاز داروهای جایگزین را امتحان نمایید. این بدان معناست که باید به طور منظم با پزشک خود در مورد عوارض جانبی خاصی که تجربه می کنید در ارتباط باشید.

تمرین!

از آنجایی که برای دکتر شما بسیار مهم است که در مورد تجربه شما در مورد عوارض جانبی بداند، ما فرم موشکافی عوارض جانبی را در کاربرگ 14-5 تهیه کرده ایم تا شما آن را پر کنید و نسبت به آن به مشاوره با دکتر خود بپردازید. توصیه می کنیم این فرم را حداقل یک ماه پس از شروع یک داروی جدید برای افسردگی یا اضطراب، تکمیل کنید.

1. برای هر روز از هفته، در کنار هر علائمی که تجربه می کنید، علامت بزنید.

2. برای هر علامت بررسی شده، شدت آن را در مقیاس 1 (حداقل) تا 10 (حداکثر) درجه بندی کنید.

کاربرگ 14-4 اطلاعات مهم برای دکتر من- در ارتباط با مصرف دارو اضطراب و افسردگی

1. علائم عاطفی خود را توصیف کنید (برای ایده ها به فصل 1 مراجعه کنید).

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

2. این علائم اخیرا از چه زمانی شروع شده اند و چند بار بروز میکنند؟ آیا در گذشته این احساسات را داشته اید؟ 

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

3. شدت علائم و چگونگی تأثیر اضطراب و افسردگی بر زندگی خود را تشریح کنید که . اگر فکری در مورد آسیب رساندن به خود یا دیگران داشته اید، حتماً در مورد آن صحبت کنید.

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

4. هر تغییر مهمی که اخیراً در زندگی شما رخ داده است را شرح دهید. شامل مرگ، تغییر شغل، طلاق، جراحات، بازنشستگی، یا آشفتگی مالی.

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

5. هر گونه علائم فیزیکی را که تجربه کرده اید شرح دهید (برای ایده ها به فصل 1 مراجعه کنید).

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

6. دفعات و شدت علائم فیزیکی خود و مدت زمانی که آنها را تجربه کرده اید را شرح دهید.

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

7. بیماری هایی را که اخیراً داشته اید و فهرست داروها با دوز های مصرفی را در اختیار پزشکتان قرار دهید. هر بیماری مزمنی را که تحت درمان هستید، شامل فشار خون بالا، دیابت، بیماری کلیوی و کبدی یا آسم را نیز بگنجانید. ذکر قرص های ضد بارداری را فراموش نکنید.

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

8. آیا سابقه خانوادگی مشکلات عاطفی مهم دارید؟ اطلاعات مربوط به سلامت روان بستگان نزدیک را درج کنید.

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

9. گیاهان دارویی، مکمل ها، ویتامین ها یا داروهای بدون نسخه ای که مصرف میکنید را فهرست کنید.

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

10. مصرف فعلی و گذشته خود از سیگار، الکل و مواد مخدر را یادداشت کنید. دفعات و مقادیر را ذکر نمایید.

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

11. آلرژی های خود را فهرست کنید. آیا در گذشته واکنش بدی نسبت به داروها، گیاهان دارویی یا غذایی داشته اید؟

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

12. آیا باردار هستید، قصد بارداری دارید یا در حال شیردهی هستید؟

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________