یک مطالعه جدید که اثرات بالقوه قرص های ضد بارداری را بر سلامت روان بررسی می کند، ارتباط هشدار دهنده ای را با افسردگی، به ویژه در مصرف کنندگان نوجوان، نشان می دهد. این تحقیق که داده های تعداد زیادی زن از بایوبانک بریتانیا را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد، نشان داد نوجوانانی که شروع به استفاده از قرصهای ضد بارداری کردهاند، 130 درصد بیشتر علائم افسردگی را نشان میدهند. این بروز با ادامه مصرف در دو سال اول کاهش یافت، اما خطر افزایش یافته حتی پس از قطع قرص برای مصرف کنندگان نوجوان ادامه داشت.این یافته مهم نیاز به افزایش آگاهی در میان متخصصان مراقبت های سلامتی در مورد این عارضه جانبی بالقوه را ضروری می کند.
مصرف کنندگان نوجوانی که شروع به استفاده از قرص های ضد بارداری کرده بودند، 130 درصد بیشتر علائم افسردگی را نشان دادند، در مقایسه با افزایش 92 درصدی در مصرف کنندگان بزرگسال.
حتی پس از قطع قرص، مصرفکنندگان نوجوان همچنان با افزایش بروز افسردگی مواجه بودند، پدیدهای که در مصرفکنندگان بزرگسال مشاهده نشد.
با وجود این یافتهها، اکثر زنان قرصهای ضد بارداری هورمونی را به خوبی تحمل میکنند، این قرصها به عنوان ابزاری حیاتی در پیشگیری از بارداریهای ناخواسته و به طور بالقوه کاهش خطر ابتلا به سرطانهای خاص استفاده می شوند.
در دیدگاه جهانی، افسردگی عامل اصلی بیماری و ناتوانی است. بیش از 264 میلیون نفر به افسردگی مبتلا هستند و حداقل 25 درصد از کل زنان و 15 درصد از مردان افسردگی را تجربه می کنند که در دوره ای از زندگی خود نیاز به درمان دارند.
این احتمال که قرص های ضد بارداری ممکن است اثرات منفی بر سلامت روان داشته باشند و حتی منجر به افسردگی شوند مدت هاست مورد بحث قرار گرفته است. اگرچه بسیاری از زنان به دلیل تأثیر بر خلق و خوی خود استفاده از قرصهای ضد بارداری را متوقف میکنند، اما تاکنون تصویری که از تحقیقات به دست آمده است ساده نبوده است.
محققان دادههایی را در مورد استفاده زنان از قرصهای ضد بارداری، زمانی که برای اولین بار افسردگی تشخیص داده شد و زمانی که برای اولین بار علائم افسردگی را بدون دریافت تشخیص تجربه کردند، جمعآوری کردند.
روش پیشگیری از بارداری مورد مطالعه، قرص های ضد بارداری ترکیبی بود که حاوی پروژسترون، ترکیبی شبیه هورمون پروژسترون، و استروژن بود.
پروژسترون از تخمک گذاری جلوگیری می کند و مخاط دهانه رحم را غلیظ می کند تا از ورود اسپرم به رحم جلوگیری کند، در حالی که استروژن پوشش داخلی رحم را نازک می کند تا مانع از لانه گزینی تخمک بارور شده شود.
ترز یوهانسون از گروه ایمونولوژی، ژنتیک و آسیب شناسی در دانشگاه اوپسالا، یکی از محققان، می گوید: «اگرچه پیشگیری از بارداری مزایای زیادی برای زنان دارد، هم پزشکان و هم بیماران باید از عوارض جانبی شناسایی شده در این تحقیق و تحقیقات قبلی مطلع شوند».
بر اساس این مطالعه، زنانی که از دوران نوجوانی شروع به استفاده از قرص های ضد بارداری کردند، 130 درصد بیشتر علائم افسردگی را نشان دادند، در حالی که این افزایش در میان مصرف کنندگان بزرگسال 92 درصد بود.
تاثیر قوی قرص های ضد بارداری بر روی نوجوانان را می توان به تغییرات هورمونی ناشی از بلوغ نسبت داد. جوهانسون میگوید از آنجایی که زنان در آن گروه سنی قبلاً تغییرات هورمونی قابل توجهی را تجربه کردهاند، میتوانند هم نسبت به تغییرات هورمونی و هم سایر تجربه های زندگی واکنش نشان دهند.
محققان همچنین توانستند مشاهده کنند که با ادامه استفاده از قرص های ضد بارداری پس از دو سال اول، افزایش بروز افسردگی کاهش می یابد.
با این حال، نوجوانان مصرف کننده قرص های ضد بارداری، حتی پس از قطع مصرف قرص، هنوز هم افزایش افسردگی داشتند که در بزرگسالان مصرف کننده قرص های ضد بارداری مشاهده نشد.
مهم است تأکید شود که اکثر زنان بدون اینکه اثرات منفی بر خلق و خوی خود داشته باشند، هورمون های خارجی را به خوبی تحمل می کنند، بنابراین قرص های ضد بارداری ترکیبی، گزینه ای عالی برای بسیاری از زنان است.
قرصهای ضد بارداری زنان را قادر میسازد از بارداریهای برنامهریزی نشده اجتناب کنند و همچنین میتوانند از بیماریهایی که زنان را تحت تأثیر قرار میدهند، از جمله سرطان تخمدان و سرطان رحم پیشگیری کنند.
با این حال، برخی از زنان ممکن است پس از شروع استفاده از قرص های ضد بارداری، خطر ابتلا به افسردگی در آن ها افزایش یابد.
یافته های این مطالعه به نیاز متخصصان مراقبت های بهداشتی به آگاهی بیشتر از ارتباط احتمالی بین سیستم های مختلف بدن مانند افسردگی و استفاده از قرص های ضد بارداری اشاره دارد.
محققان به این نتیجه رسیدند که برای ارائه دهندگان مراقبت مهم است زنانی را که قصد استفاده از قرص های ضد بارداری را دارند از خطر بالقوه افسردگی به عنوان یک عارضه جانبی دارو آگاه کنند.
از آنجایی که ما در این مطالعه فقط قرصهای ضد بارداری ترکیبی را بررسی کردیم، نمیتوانیم در مورد سایر گزینههای پیشگیری از بارداری مانند قرصهای کوچک، چسبهای ضد بارداری، مارپیچهای هورمونی، حلقههای واژینال یا میلههای ضد بارداری نتیجهگیری کنیم. در یک مطالعه آینده، ما قصد داریم فرمول ها و روش های مختلف تجویز را بررسی کنیم.
جوهانسون میگوید: «هدف ما در مقایسه روشهای مختلف پیشگیری از بارداری این است که به زنان اطلاعات بیشتری بدهیم تا به آنها کمک کنیم درباره گزینههای پیشگیری از بارداری خود تصمیمگیری کنند.»