عوامل خطر ژنتیکی برای افسردگی (مطلب ارسالی)

محققان بزرگترین مطالعه ژنتیکی را در مورد افسردگی با 1.3 میلیون ژنوم تکمیل کردند. یافته های آنها نشان می دهد که افراد مبتلا به افسردگی تحت درمان در بیمارستان، خطر ژنتیکی بیشتری برای سایر بیماری های روانپزشکی مانند اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی و سوء مصرف مواد دارند.این مطالعه انواع ژنتیکی متعددی را نشان می‌دهد که نه تنها بر سلامت روان تأثیر می‌گذارند، بلکه پیامدهایی برای پیشرفت تحصیلی نیز دارند. این تحقیق درهایی را برای پیشگیری هدفمند  و درمان اولیه برای افراد در معرض خطر باز می کند.  

این مطالعه نشان داد که افراد مبتلا به افسردگی تحت درمان در بیمارستان و با استعداد ژنتیکی بالا برای اختلال دوقطبی، 32 برابر بیشتر از جمعیت عمومی در معرض ابتلا به این بیماری هستند.

عوامل خطر ژنتیکی برای افسردگی تقریباً بر تمام نواحی مغز تأثیر می گذارد اما تأثیری بر سایر اندام ها ندارد. این عوامل به ویژه بر نورون ها و رشد و ارتباط های آنها تأثیر می گذارند.

این مطالعه نشان می دهد که خطر ژنتیکی افسردگی به طور پیچیده با کاهش توانایی های شناختی، به ویژه در تفکر انتزاعی، توجه و استدلال کلامی مرتبط است.

تقریباً از هر پنج دانمارکی یک نفر در طول زندگی خود افسردگی را تجربه می کند. یک مطالعه جدید از دانشگاه آرهوس اکنون نشان می دهد که خطر ژنتیکی افسردگی می تواند با افزایش خطر ژنتیکی سایر تشخیص های روانپزشکی مرتبط باشد.

محققان از طریق یک اسکن ژنتیکی دقیق، ژنوم 1.3 میلیون نفر را مورد مطالعه قرار دادند که بیش از 370000 نفر از آنها از افسردگی رنج می بردند.

این بزرگترین مطالعه ژنتیکی افسردگی تا به امروز است و نشان می دهد که افراد مبتلا به افسردگی تحت درمان در بیمارستان اغلب در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری هایی مانند سوء مصرف مواد، اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی و اختلالات اضطرابی هستند و می توان خطر ابتلا به این اختلالات روانپزشکی را با استفاده از تجزیه و تحلیل ژنتیکی، پیش بینی کرد.

به عنوان مثال، این مطالعه نشان می دهد که افراد مبتلا به افسردگی تحت درمان در بیمارستان و با استعداد ژنتیکی بالا برای اختلال دوقطبی، 32 برابر بیشتر از سایر افراد جامعه در معرض ابتلا به این بیماری هستند.

به طور مشابه، افراد مبتلا به افسردگی تحت درمان در بیمارستان و دارای استعداد ژنتیکی بالا برای اسکیزوفرنی، 14 برابر بیشتر از بقیه افراد در معرض ابتلا به اسکیزوفرنی هستند.

گزینه های جدید پیشگیری و درمان

پروفسور آندرس بورگلوم از گروه زیست پزشکی در دانشگاه آرهوس که این مطالعه را رهبری کرد، می‌گوید: «نتایج در آینده راه را برای ارائه اقدامات پیشگیرانه و درمان زودهنگام برای افراد پرخطر، هموار می‌کند».

برای مثال، تلاش‌های هدفمند نظارت مکرر را برای ایجاد اختلال دوقطبی، اسکیزوفرنی و اضطراب در میان افراد مبتلا به افسردگی که بالاترین خطر ژنتیکی و بالینی را برای تشخیص یکی از این اختلالات دارند، ارائه می‌دهد. این امر تشخیص و درمان زودهنگام را امکان پذیر می کند که می دانیم می تواند اثرات مفیدی داشته باشد.

به همین ترتیب، به گفته آندرس بورگلوم، شناسایی افراد مبتلا به افسردگی و خطر ژنتیکی بالای ابتلا به سوء مصرف مواد می تواند بیمار و پزشک را از این موضوع آگاه کند. سپس می توان اقدامات پیشگیرانه را برای جلوگیری از توسعه سوء مصرف مواد آغاز کرد.

این مطالعه نشان می دهد که افراد مبتلا به افسردگی تحت درمان در بیمارستان و با استعداد ژنتیکی بالا برای سوء مصرف مواد، 21 درصد در معرض خطر ابتلا به یک مشکل جدی سوء مصرف مواد هستند.

این امر بیش از پنج برابر بیشتر از گروهی است که استعداد ژنتیکی پایینی برای سوءمصرف مواد داشتند و افسردگی نیز داشتند و ده برابر بیشتر از جمعیت عمومی بدون افسردگی درمان شده در بیمارستان است. این گروه تنها 2 درصد خطر ابتلا به سوءمصرف مواد در مدت زمان مشابه را دارند.

اثرات منفی بر عملکرد مغز و سطح تحصیلات فرد

در این مطالعه، محققان بسیاری از انواع خطر ژنتیکی جدید و ژن های خطر افسردگی را پیدا کردند. اینها دانش جدیدی در مورد مکانیسم های بیماری بیولوژیکی درگیر ارائه می دهند و به اهداف مولکولی جدیدی برای درمان اشاره می کنند.

توماس آلس، دانشیار سابق دپارتمان زیست پزشکی و اولین نویسنده مقاله می گوید: «ما تعدادی سیستم بیولوژیکی و انواع سلولی را پیدا کردیم که تحت تأثیر خطر ژنتیکی قرار دارند. این اثرات تقریباً در تمام نواحی مغز دیده می‌شود، اما نه در سایر اندام‌ها و بیشتر در سلول‌های عصبی مغز – نورون‌ها».

خطر ژنتیکی می‌تواند بر انواع مختلفی از نورون‌ها تأثیر بگذارد. به طور کلی، می توان گفت که خطر ژنتیکی بر رشد و ارتباط سلول های مغزی تأثیر می گذارد.

این مطالعه نشان می دهد که در مجموع 11700 نوع خطر ژنتیکی می توانند 90 درصد از وراثت پذیری افسردگی را توضیح دهند. افسردگی یک اختلال چند ژنی و یکی از پیچیده ترین اختلالات روانی است. اکثر ژن های خطر هنوز باید شناسایی شوند.

محققان کشف کرده اند که تقریباً همه 11700 نوع خطر ژنتیکی افسردگی نیز بر سطح تحصیلات جمعیت عمومی تأثیر دارند. برخی از انواع ریسک احتمال تکمیل تحصیلات عالی را افزایش می دهند، در حالی که برخی دیگر احتمال را کاهش می دهند؛ با این حال، به طور کلی، انواع ژنتیکی احتمال تکمیل تحصیلات عالی را کاهش می دهد.

در راستای این موضوع، ما دریافتیم که خطر ژنتیکی افسردگی با کاهش ویژگی‌های شناختی در جمعیت مرتبط است. آندرس بورگلوم توضیح می دهد که این امر به ویژه بر تفکر انتزاعی و انعطاف پذیری ذهنی، توجه و استدلال کلامی تأثیر می گذارد.

افسردگی تا حدی یک اختلال رشد مغز است

افسردگی می تواند یک وضعیت جدی و به شدت ناتوان کننده باشد. نتایج مطالعه نشان می دهد که بذرهای این بیماری در مرحله جنینی در حال کاشت هستند.

آندرس برگلوم می گوید: «ما شواهدی پیدا کردیم که نشان می دهد بخشی از خطر ژنتیکی، سلول های مغز را در مرحله جنینی تحت تأثیر قرار می دهد و افسردگی تا حدی یک اختلال رشد عصبی است.

این امر با این واقعیت که ما شاهد همپوشانی ژنتیکی قابل توجهی بین افسردگی و به عنوان مثال، اوتیسم و اختلال کمبود توجه بیش فعالی هستیم، همسو است»