یافتههای دو مطالعه اولیه نشان میدهد که شرایط روانی نه تنها ذهن را پریشان میکند، بلکه اثرات ملموسی بر سلامت جسمانی نیز دارد که به طور بالقوه منجر به حملات قلبی یا سکته میشود. این مطالعات، تسریع عوامل خطر مانند فشار خون بالا و دیابت را در افراد مبتلا به افسردگی و اضطراب نشان میدهد و اهمیت غربالگری زودهنگام و مکرر قلبی عروقی را برای افراد دارای مشکلات سلامت روان برجسته میکند.
اضطراب و افسردگی میتوانند باعث تسریع در ایجاد عوامل خطر بیماری قلبی عروقی شوند و شروع آن را به طور متوسط تا شش ماه جلو ببرند.
افراد مبتلا به افسردگی یا اضطراب تقریباً 35 درصد بیشتر در معرض خطر حوادث قلبی عروقی عمده مانند حملات قلبی و سکته هستند.
استرس تجمعی بالاتر بدون توجه به عوامل خطر سنتی با افزایش 22 درصدی خطر تصلب شرایین و 20 درصد افزایش خطر ابتلا به بیماری کلی قلبی عروقی مرتبط است.
بر اساس دو مطالعه مقدماتی که در نشست علمی انجمن قلب آمریکا در سال 2023 ارائه شد، قلب و ذهن به شدت به هم مرتبط هستند و افسردگی، اضطراب و استرس مزمن همگی خطر عوارض سلامت قلب و مغز را افزایش می دهند.
این نشست که از 11 تا 13 نوامبر در فیلادلفیا برگزار میشود، یک تبادل جهانی برتر از آخرین پیشرفتهای علمی، تحقیقات و بهروزرسانیهای عمل بالینی مبتنی بر شواهد در علم قلب و عروق است.
به گفته انجمن قلب آمریکا و در دو مطالعه جدید، محققان میزان تأثیر وضعیت روانی بر سلامت قلب را اندازهگیری کردند که شرایط سلامت روان، از جمله افسردگی، اضطراب و استرس باعث افزایش خطرات سلامت ضعیف قلب میشوند.
ارتباط واضحی بین سلامت روانی و خطر بیماری قلبی عروقی وجود دارد. رئیس کمیته نگارش سلامت روانشناختی انجمن قلب آمریکا در سال 2021، گفت: این مطالعات به مجموعه رو به رشد دادههای ما اضافه میکنند که چگونه سلامت روانی منفی میتواند خطر بیماری قلبی و مغزی را افزایش دهد.
افسردگی و اضطراب سرعت افزایش عوامل خطر قلبی عروقی را تسریع می کند: مکانیسمی که منجر به افزایش خطر حوادث قلبی می شود.
اولین مطالعه، مکانیسمی را بررسی کرد که از طریق آن وضعیت روانی بر سلامت قلب تأثیر می گذارد. محققان دریافتند که اضطراب و افسردگی باعث ایجاد عوامل خطر جدید بیماری قلبی عروقی می شود.
جیووانی سیویری، سرپرست تیم تحقیق و محقق پژوهش تصویربرداری قلب و عروق، میگوید: «در حالی که مشخص است افسردگی و اضطراب خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی، مانند حمله قلبی و سکته مغزی را افزایش میدهند، مکانیسم زیربنای آن کاملاً شناخته شده نیست. در مطالعه خود، مکانیسمی را شناسایی کردیم که به نظر میرسد تا حد زیادی ارتباط بین این عوامل روانشناختی و بیماریهای قلبی عروقی را نشان میدهد.
سیویری و همکارانش دادههای بزرگسالانی را که در بیوبانک عمومی ماس جنرال بریگهام در بوستون ثبتنام کرده بودند، بدون هیچ گونه حمله قلبی مورد مطالعه قرار دادند. زمان مورد نیاز برای ایجاد یک عامل خطر جدید قلبی عروقی طی 10 سال پیگیری، اندازهگیری شد.
محققان دریافتند:
38 درصد از همه شرکتکنندگان در طول پیگیری، یک عامل خطر جدید قلبی عروقی مانند فشار خون بالا، کلسترول بالا یا دیابت نوع 2 را ایجاد کردند.
شرکتکنندگانی که قبلاً مبتلا به اضطراب یا افسردگی تشخیص داده شده بودند، به طور متوسط شش ماه زودتر از افرادی که افسردگی یا اضطراب نداشتند، یک عامل خطر جدید ایجاد کردند.
افسردگی و اضطراب، خطر یک رویداد قلبی عروقی مهم مانند حمله قلبی یا سکته مغزی را تا حدود 35 درصد افزایش می دهد.
حدود 40 درصد از ارتباط بین افسردگی و/یا اضطراب و وقایع عمده قلبی و سکته مغزی با رشد سریع عوامل خطر بیماری قلبی عروقی توضیح داده شد.
افرادی که استعداد ژنتیکی بالاتری برای استرس داشتند، اولین عامل خطر قلبی عروقی را در سنین پایینتر (به طور متوسط 1.5 سال زودتر از افرادی که نشانگر ژنتیکی نداشتند) ایجاد کردند.
سیویری گفت: «توسعه فاکتورهای خطر قلبی عروقی بیش از شش ماه زودتر، به طور متوسط طی پنج سال، زیاد است. این واقعیت که تجزیه و تحلیل ژنتیک از یافته های بالینی پشتیبانی می کند جالب بود و اعتماد بیشتری را نسبت به نتایج ما ایجاد کرد.»
محققان پیشنهاد میکنند که افسردگی و اضطراب ممکن است تغییراتی در مغز ایجاد کند که باعث ایجاد اثرات پاییندستی در بدن، مانند افزایش التهاب و رسوب چربی میشود.
این یافته ها بر اهمیت غربالگری عوامل خطر قلبی عروقی در میان افراد مبتلا به افسردگی و اضطراب تاکید می کند.
این مطالعه نشان میدهد که متخصصان مراقبتهای بهداشتی باید آگاه باشند که سلامت روانی منفی – چیزهایی مانند افسردگی یا اضطراب – نه تنها بر وضعیت روحی بیمار تأثیر میگذارد، بلکه میتواند بر سلامت جسمی آنها و خطر بیماری قلبی نیز تأثیر بگذارد.
«این ها مواردی هستند که ما می خواهیم مردم را به متخصصان بهداشت روان ارجاع دهیم.»
سیویری همچنین افراد مبتلا به افسردگی یا اضطراب را تشویق کرد که بیشتر در مورد عوامل خطر قلبی عروقی خود مانند فشار خون بالا، کلسترول بالا و دیابت نوع 2 غربالگری شوند.
او گفت: «اگرچه ما این جنبه را بررسی نکردیم، اما منطقی است که فرض کنیم درمان افسردگی و اضطراب ممکن است رشد سریع عوامل خطر قلبی عروقی را کاهش دهد.»