بگو مگو در افسردگی و اضطراب

آیا شما بیش از حد نگران و غمگین می باشید؟ خبر خوب! شما می توانید بر این مشکلات غلبه کنید.از این کتاب به عنوان مکملی برای مشاوره استفاده نماِئید. برای تسهیل به برگه ها مراجعه و از اولین مطلب شروع به خواندن کنید. نتیجه را با انجام تمرینات خواهید گرفت.

بگو مگو در افسردگی و اضطراب

آیا شما بیش از حد نگران و غمگین می باشید؟ خبر خوب! شما می توانید بر این مشکلات غلبه کنید.از این کتاب به عنوان مکملی برای مشاوره استفاده نماِئید. برای تسهیل به برگه ها مراجعه و از اولین مطلب شروع به خواندن کنید. نتیجه را با انجام تمرینات خواهید گرفت.

رفتار مادر با فرزند- ریشه های عاطفی تکین- مادرم چگونه مرا تنبیه میکرد؟ (قسمت اول) کاربرگ 2-1

کاربرگ 2-1 ریشه های عاطفی تکین- مادرم چگونه مرا تنبیه میکرد؟ (قسمت اول)

سوالات در مورد مادر (یا مراقب دیگر)

1. شخصیت مادرم چگونه بود؟

او خود محور بود و به ندرت به آنچه که من و خواهرم نیاز داشتیم فکر می کرد. وقتی چیزی بر وفق مراد او پیش نمی رفت، او منفجر می شد که با خشونت ناگهانی و سر و صدا همراه بود. او سلطه جو و به طرز باورنکردنی خصلت عصبی داشت. او یک کمال گرا بود که همیشه درباره «راه درست» یا «راه غلط» برای انجام کارها صحبت می کرد. یادم هست همیشه مثل یک ناجی فداکار رفتار می کرد.   

2. مادرم چگونه مرا تنبیه میکرد؟

او بیشتر سر ما داد میکشید. گاهی اوقات ما را تنبیه اخلاقی می کرد و ما به روش جهت خروج از مخمصه، او را متقاعد می کردیم. من با مشکل زیادی مواجه نمی شدم زیرا قوانین او را  زیر پا نمی گذاشتم.

3. مادرم با عاطفه بود یا بی عاطفه؟

جالبه! او می توانست گاهی اوقات بسیار بی عاطفه باشد، اما گاهی احساس می‌کرد که او نمی‌تواند نسبت به من بی عاطفه باشد.

4. آیا مادرم بیش از حد نکوهش گر یا حمایتگر بود؟

باز هم باید بگویم او متناقض بود. او می توانست هر دو باشد. گاهی او مرا تشویق می‌کرد تا کارهایی انجام دهم، و گاهی اوقات مرا تحت انتقاد قرار میداد و گیج ویجم می‌کرد. هیچ وقت نمی دانستم چه انتظاری از من دارد.

5. مادرم چگونه با من وقتش را صرف می کرد؟

این عجیب به نظر می رسد، اما من به یاد نمی آورم که کار بخصوصی با او انجام داده باشم. با این حال او با ما چنان سرپرست گروه ورزشی نوجوانان برخورد می کرد. در نگاهی به گذشته، به نظر می رسد کارهایی که او انجام می داد بیشتر برای خودش بود تا من.

6. آیا مادرم شرایط خاصی داشت (مثلاً بیماری، فوت، طلاق، کار نظامی و ...)؟ 

او در سن 6 سالگی من سقط جنین داشت. بعد از آن چندین سال واقعاً افسرده بود.

7. آیا چیز مهم دیگری در مورد او چه مثبت یا منفی به ذهن دارید؟

او هرگز از زندگی خود خوشحال یا راضی به نظر نمی رسید. یادم می آید که او بارها از دست پدرم عصبانی شد.


آنچه که شکوه از دنیای روان برداشت کرده (رفتار مادر با فرزند)

مهم است بدانید که کیفیت تعاملات اولیه پدر و مادر با کودک، تاثیر خیلی خیلی مهمی در شکل گیری شخصیت کودک در آینده دارد و تمامی این رفتارها از همان ابتدای تولد در ناخودآگاه کودک ثبت می شود و همیشه همراه او خواهد بود.

  • بخندید و شاد باشید- با فرزندانتان به چیزهایی که فکر می کنند خنده دار است بخندید. با استفاده از جوک‌ ها به آنها کمک کنید تا اعتماد به نفس خود را افزایش دهند. به چیزهایی که فکر می کنید خنده دار هستند اشاره کنید.

  • والدین سرزنش‌گر- شما تحت هیچ شرایطی نباید به‌عنوان یک والد، حس سرزنش را در کودک ایجاد کنید. چرا که اثرات ناخوشایند چنین رفتاری به‌صورت اجتناب از شروع کارهای جدید، اضطراب در حوزه‌های مختلف، کاهش اعتمادبه‌نفس و عدم امکان اعتماد به دیگران بروز می‌کند. بر همین اساس باید هوشمندانه اقدام کنید و بدون هرگونه اشتباه، رفتارتان را در مواقع تمایل به سرزنش کنترل نمایید. دقت شود تذکر و تنبیه با سرزنش تفاوت دارد سرزنش به نقطه ای از بی ارزش انگاری خود و درون کودک ،نزد افکار خودش اطلاق میشود.

  • همواره الگوی خوبی باشید- بچه های خردسال با تماشای والدین خود چیزهای زیادی در مورد نحوه رفتار کردن یاد می گیرند. توجه داشته باشید که دائم توسط فرزندانتان تحت نظر هستید. کنترل و مدیریت خشم را بیاموزید. 

  • تحمیل آرزوها و علایق شخصی به کودک- هیچ والدی نباید زندگی نزیسته خود را از کودک طلب کند! چرا که کودکان مسئول زندگی شخصی خودشان هستند و باید علایق، سلیقه و هویت خودشان را در یک خط مشی درست دنبال کنند. هرگونه تحمیل علایق و سلیقه می‌تواند نتایج ناخوشایندی را داشته باشد و در بزرگسالی، ذهن کودک را نا امید سازد. برای مثال چنین رفتاری می‌توان به والدینی اشاره کرد که یادگیری ساز پیانو را برای فرزند اجبار می‌کنند درحالی‌که استعداد فرزندشان در سخنوری است! این تفاوت‌ها باید با در نظر گرفتن استعداد و علایق فرزند به رسمیت شناخته شود.

  • نظم را فراموش نمی کند- این تکنیک به خصوص برای رفتار کردن با بچه های بی ادب بسیار کاربردی است! نظم دادن به فرزندانمان زمانی بهتر انجام می شود که ما عصبانی نشویم. 

  • کلمات محبت‌ آمیز معجزه می کنند- تمام تلاش خود را بکنید تا مطمئن شوید که بیشتر آنچه به فرزندان خود می گویید، عشق و پذیرش شما را منتقل می کند.

  • ایجاد ترس و وحشت- والدین نقطه امن کودکانشان هستند و فرزندان باید به‌عنوان یک فضای امن در خانه بر روی پدر و مادرشان حساب کنند. فضای امن هیچ جایی برای ایجاد ترس و وحشت ندارد. پس تحت هیچ شرایطی از ترس و وحشت برای کنترل فرزندتان استفاده نکنید.

  • عشق شما بی قید و شرط است- به منظور رفتار درست مادر با فرزند، هنگامی که مجبورید با کودک خود روبرو شوید، از سرزنش، انتقاد یا عیب جویی خودداری کنید، که به عزت نفس لطمه می زند و می تواند منجر به رنجش شود.

  • از آرامش کمک بگیرید- آموزش آرامش به فرزندان را در اولویت های تربیت فرزند خود بگذارید.

  • کودک سنگ صبور نیست- یک رفتار نادرست در تربیت فرزند، درد و دل با فرزندان یا بازگوکردن موضوعات بزرگسالان برای آن‌ها است. کودک باید در دنیای کودکانه خودش بازی کند، کشف کند و رشد کردن را لمس کند! درد و دل با کودکان یا سنگ صبور کردن آن‌ها موجب می‌شود تا کودک از دنیای زیبای کودکانه خارج شود. حتی این اقدام برای فرزندان در سنین بالاتر و نوجوانی و جوانی نیز آسیب‌زا است. والدین باید مشکلات شخصی، کاری و خانوادگی را شخصاً به کمک یکدیگر حل کرده و هیچ موضوعی را که در حیطه فرزندان نیست، به آن‌ها منتقل نکنند.

  • محبت جسمانی را نشان دهید- بنشینید و اجازه دهید فرزندتان روی زانوی شما بنشیند. به عنوان یک مادر آغوش را لذت بخش کنید. پشت پسر نوجوان خود را نوازش کنید. در حالی که دختر یا پسرتان را در رختخواب می‌گذارید، گونه‌ اش را ببوسید. 

  • به طور کامل حضور داشته باشید- باید گوشی هایمان را زمین بگذاریم، لپ تاپ ها را ببندیم و هنگامی که فرزندانمان می خواهند توجه ما را جلب کنند، پر کردن ماشین ظرفشویی مان را متوقف کنیم. با یکدیگر صحبت کنید تا بیشتر آنها را بشناسید. 

  • مهربانی- عشق بدون مهربانی خیلی دوست داشتنی نیست. با فرزند خود مهربان بوده و این به شما کمک می کند تا فرد بهتری باشید. هر چقدر روابط صمیمانه ‌تری با کودک خود داشته‌ باشید در تربیت آن‌ ها موفق ‌تر خواهید بود. 

  • برای فرزنداتان وقت بگذارید- صبح ها ده دقیقه زودتر از خواب بیدار شوید تا بتوانید با کودک خود صبحانه بخورید. اگر بچه‌ ها توجهی که می‌ خواهند را از والدین خود دریافت نکنند، اغلب بدرفتاری می‌ کنند تا به آنها توجه ‌شود.


_________________________________________________________

فهرست فصل دوم این کتاب

همه مطالب:

دکتر ع. وهاب حاجی سردار؛ دکتر ح. چارلز الیوت؛ دکتر ل. لورا اسمیت دوشنبه 3 اردیبهشت‌ماه سال 1403 ساعت 02:50 ب.ظ
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد