کاربرگ 7-19 بازتاب های من- بی کفایتی و وابستگی

آنچه که گئرچک از دنیای روان برداشت کرده (بی کفایتی و وابستگی) 

افراد گرفتار بدون کمک دیگران نمی توانند از پس خودشان و کارهایشان بر بیایند و کارها را به درستی انجام دهند. از مسئولیت پذیری به شدت هراسان و بیزارند، توانایی اداره زندگی را ندارند و به گونه ای کارها را انجام می دهند که برای بار دوم بر روی این افراد حساب باز نکنید و توقعات خودتان را از آن ها در پایین ترین حد ممکن قرار دهید. افراد گرفتار بی کفایتی در نهایت به انسان های بی عرضه و بی مسئولیتی در جامعه تبدیل می شوند که حتی برای انجام کوچکترین کارهایشان به دیگران احتیاج دارند. عامل اصلی این بی کفایتی، پدر و مادرانی هستند که نمی گذارند کودک مستقل بار بیاید و بیش از اندازه از کودک حمایت می کنند. اصطلاح در پر قو بزرگ شدن برازنده این افراد می باشد. روش های از بین بردن:  

• از ماندن در گذشته دست برداریم- زمانی که به این آگاهی دست پیدا کردیم که گذشته قسمتی از زندگی ما بوده و ما به همان میزان که در گذشته بوده ایم، باید در آینده خود قرار گیریم، به دنبال هدف گذاری های جدید و انتخاب های جدید و اتفاقات جدید خواهیم بود. بنابراین بودن در لحظه حال و نگاه به آینده را مقدم به تمام آنچه که گذشته است، خواهیم دانست و می پذیریم که زندگی ما صرفا برای خود ما است و هر آنچه در آن می گذرد محصول تفکر امروز است.

• مسئولیت رفتار خود را بپذیریم-  مهم این است که در زمان حال ما چگونه با خود و اتفاقات اطرافمان مواجه می شویم. از این رو این بینش می تواند دستاورد قبول مسئولیت را برای ما به همراه داشته باشد. قبول مسئولیت بدان معنی که هر آنچه که امروز بر من میگذرد، مسئولی به نام خود من دارد و والدین و گذشته من به میزان درک و درایت خودشان، هر آن چیزی را که داشته اند به من داده اند. بنابراین من امروز باید مسئولیت آنچه را که بر من می گذرد را بپذیرم و به دنبال بهانه جویی برای تخریب خود و اقداماتی از این دست نباشم.

• بی کفایتی یک احساس است- بی کفایتی یک احساس است و نه یک واقعیت. بنابراین ما می توانیم با تغییر در احساسات خود، مثبت بودن و انگیزه دادن به خود و غلبه بر تفکرات منفی و مخرب در احساس بی کفایتی نیز تغییر ایجاد کنیم. به همین روال در ذهن و روان خود به دنبال راهی برای تجربه احساسات خوشایند تر و سالم تر باشیم که بتواند ما را رشد دهد و در جهت بهبود قرار بگیریم.

• شناخت احساس بی کفایتی- آگاه شدن به این مطلب که امروز فقط خودمان هستیم. بنابراین بهتر است با شناخت بهتر از خود به سمت آرامش و آسایش روانی برویم.

• داشتن مهارت- هر مهارتی که هر فردی پیدا می کند، در واقع راه ارتباطی خود را با اطرافیان پیدا کرده است و به واسطه مهارت داشتن میتواند خود را بیشتر از قبل و بهتر از قبل در شرایط مناسب تری نمایش دهد و این احساس بالندگی را تجربه کند. داشتن مهارت و علم و هر چیزی که به صورت تخصصی در فردی رشد پیدا کند و آن را کسب کند، اعتماد به نفس را بالا می برد و فرد در انجام عمل مثبتی قرار می گیرد. 

کاربرگ 7-19 بازتاب های من- بی کفایتی و وابستگی

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________