آماده کردن اطلاعات به تجویز کننده دارو خود
اگر تصمیم به مصرف دارو دارید (امیدواریم که قصد دارید این کار را فقط همراه با تراپی یا تمرینات خودیاری انجام دهید)، مهم است که به تجویز کننده دارو خود اطلاعات کامل و واقعی را ارائه دهید تا بتواند یک نتیجه دقیق داشته باشد. این توصیه را برای درمان بخاطر داشته باشید که پزشکان اطلاعات کافی درباره شما ندارند و اغلب بیماران فراموش می کنند که در طول ویزیت های عجولانه چه می خواهند به پزشکان خود بگویند. بنابراین، ما پرسشنامهای را به شما ارائه میدهیم که میتوانید آن را پر کنید و در طول بازدیدتان به تجویز کننده دارو خود نشان دهید. دکتر شما ممکن است به اطلاعات بیشتری نیاز داشته باشد، اما سؤالات کاربرگ 14-4 شروع خوبی برای بیان جزئیات وضعیت شما هستند.
آنچه که ژوان از دنیای روان برداشت کرده (داروی ضد اضطراب و عوارض جانبی)
داروهای کاهش استرس و اضطراب به طور خاص برای تسکین فوری علائم اضطراب طراحی شدهاند. اگرچه تأثیر برخی از داروهای کاهش اضطراب ممکن است چند هفته طول بکشد، اما روشی سریعتر از درمان و برخی از تکنیکهای کاهش استرس در خانه هستند. داروی های ضد اضطراب انواع گستردهای از داروها هستند که پس از مصرف با اثرگذاری بر روی بدن و مغز باعث میشوند تا علائم استرس مانند حملههای پانیک، ترس و نگرانی شدید، کمتر شود:
مهار کنندههای بازجذب سروتونین انتخابی (SSRIs)- به عنوان خط اول درمان دارویی برای بسیاری از اختلالات اضطرابی مانند اختلال استرس پس از تروما ، اختلال همبستگی اجتماعی و اختلال وسواسی – اجباری تجویز میکنند. برخی شامل موارد زیر است: سیتالوپرام (Citalopram)، اسکیتالپرام (Escitalopram)، فلوکستین (Fluoxetine)، فلووکسامین (Fluvoxamine)، پاروکستین (Paroxetine)، سرترالین (Sertraline).
مهار کنندههای بازجذب سروتونین-نوراپی نفرین (SNRIs)- یک دسته دیگر از داروهای ضد افسردگی هستند که برای درمان افسردگی و اضطراب استفاده میشوند.شامل موارد زیر است: دولوکستین (Duloxetine)، ونلافاکسین (Venlafaxine).
داروهای ضد افسردگی سه حلقهای (TCAs)- یک دارو قدیمیتر از داروهای ضد افسردگی هستند. اگرچه ممکن است برای درمان افسردگی و اضطراب موثر باشند، اما به طور کلی پزشکان در تجویز درمان از SSRIها استفاده میکنند، زیرا عوارض جانبی آنها کمتر است. نمونهها عبارتند از: شامل آمیتریپتیلین (Amitriptyline)، ایمیپرامین (Imipramine)، نورتریپتیلین (Nortriptyline).
داروی ضد اضطراب بنزودیازپینها- این دسته از داروها همچنین باعث ایجاد حالت آرامش میشوند و اثرات آنها به سرعت رخ میدهد بنزودیازپینها برای مسائل کوتاه مدت بسیار موثر هستند، اما به دلیل تولید وابستگی و کاهش تاثیرات طولانی مدت، پزشکان به ندرت این داروها را تجویز میکنند. علاوه بر این، بنزودیازپینها ممکن است اعتیاد آور باشند و استفاده طولانی مدت از آنها با خطرات احتمالی همراه باشد. نمونهها شامل موارد: آلپرازولام (Alprazolam)، کلردیازپوکساید (Clorazepate)، دیازپام (Diazepam)، لورازپام (Lorazepam).
داروی ضد اضطراب مسدود کنندههای بتا- از داروهای رایج برای افراد با فشار خون بالا و شرایط قلبی هستند.این دسته از داروها اثرات نوراپی نفرین را کاهش میدهند و میتوانند برخی از علائم فیزیکی اضطراب را تسکین دهند. شامل موارد زیر است: آتنولول (Atenolol)، پروپرانولول (Propranolol).
داروی ضد اضطراب بوسپیرون- درمان علائم اضطراب به صورت کوتاه مدت یا بلند مدت مفید باشد. این دارو تاثیر بیشتری بر تنش عصبی دارد. ممکن است برخی از اختلالات اضطرابی را کامل درمان نکند.
مهار کنندههای مونوآمین اکسیداز (MAOIs)- در واقع یکی از اولین نوع داروهای ضد افسردگی است که استفاده میشوند. در برخی موارد، پزشکان میتوانند برای درمان علائم اختلالات گوناگون اضطرابی مانند اضطراب هراسی اجتماعی تجویز نمایند. شامل موارد: ایزوکربوکسازید (Marplan)، فنلزین (Nardil)، سلژیلین (Emsam)، ترانیلسیپرومین (Parnate).
عوارض جانبی- به نقل از دکتر وهاب حاجی سردار: مصرف همه داروها ممکن است با بروز عوارضی همراه باشند از قبیل: بی قراری، اضطراب یا لرزش، تهوع و استفراغ، معده درد و سوء هاضمه، از دست دادن اشتها، اسهال، یبوست، سرگیجه، مشکل در خوابیدن، خستگی، سردرد، میل جنسی کم. بسیاری از آنها می توانند بر ضربان قلب، فشار خون و سطح هوشیاری شما تاثیر بگذارند. صورت مصرف بیش از حد، همراه با سایر داروهایی که با سیستم عصبی مرکزی تداخل دارند، یا با الکل یا داروهای تفریحی، ممکن است باعث از دست دادن هوشیاری یا حتی مرگ شوند. بسیاری از داروهای ضد افسردگی که برای اضطراب استفاده می شوند نیز می توانند افکار خودکشی را تحریک کنند.
_________________________________________________________
فهرست فصل چهاردهم این کتاب
--------------
همه مطالب: