احساس رکود، ناامیدی و ناکامی
افسردگی و اضطراب به طور اجتناب ناپذیری علائم فیزیکی ایجاد می کنند. برخی از افراد در درجه اول از تغییرات در اشتها، خواب، انرژی یا درد رنج می برند در حالی که افکار یا رفتارهای مشکل ساز کمی را گزارش می کنند. این علائم فیزیکی مستقیماً بدن شما را تحت تاثیر قرار می دهند.
تمرین!
آزمون احساس غمگینی و استرس در کاربرگ 1-3 را انجام دهید تا ببینید آیا بدن شما سعی دارد چیزی در مورد وضعیت عاطفیتان بگوید.
آنچه که شروین از دنیای روان برداشت کرده (غلبه بر ناامیدی)
امید داشتن تنها چیزی است که انسان را برای ادامه دادن به زندگی کمک می کند. چنانچه انسان به این نتیجه برسد که دیگر امیدی به روزهای خوش در آینده ، نداشته باشد آن وقت است که انسان به نقطه ای می رسد که تصمیم به کارهای خطرناک می گیرد. بنابراین انسان همیشه باید سعی کند تا امید و انگیزه ی خود را برای زندگی زنده نگه دارد.
به خودتان ارزش و اعتبار بدهید- خودت را به خاطر اشتباهاتی که مرتکب شدید ببخشید و بهجای اینکه آنها رو مثل پُتک توی سرتان بزنید از آنها درس بگیرید.
احساس نا امیدی از زندگی را معتبر بدانیم- یکی از بهترین راهها برای سلامت روان، تأیید احساسی است که در موقعیت داریم. بهتر است با خودمان صادق باشیم تا بتوانیم در مورد احساسمان حتی در تنهایی خود، حرف بزنیم. اگر کسی را داریم که محرم ماست و با او از احساسمان بگوییم، این میتواند کمک کند که چشمانداز بهتری نسبت به موقعیت داشته باشیم.
رویدادها را مجدداً بررسی کنید- اتفاقات گذشته آنقدرها هم که در ابتدا فکر میکردیم وحشتناک نبودند. با همین ترفند میتانید به غلبه بر ناامیدی دست پیدا کنید.
توقعاتمان را بازبینی کنیم- پایین آوردن توقعات باعث میشود که موفقیتهای بیشتری کسب کنیم. به خودمان فشار وارد نکنیم و بیش از حد انتظار نداشته باشیم. به هر حال برخی از امور در کنترل ما نیستند. از آنها چشمپوشی کنیم و تنها بر چیزهایی تمرکز کنیم که روی آن کنترل داریم.
به دنبال روزنۀ امید باشید- ناامیدی را بهعنوان فرصتی برای توقف، ارزیابی و بازسازی افکارت در نظر بگیر. همۀ زندگی که بد نیست، فقط یک لحظهاش ممکن است بد باشد. پس سعی کن از آن استفاده کنید و لذت ببرید.
هیجانات را تخلیه کنیم- بهتر است احساسمان را مخفی نکنیم. تخلیه غصهها، گریه کردن و ابراز خشم برای غلبه بر ناامیدی مفید است. برای بیان احساسمان از هر راهی که بهتر است، کمک بگیریم. برای برخی از افراد نوشتن بهتر است و برخی دیگر با حرف زدن با یک مشاور یا دوست احساس بهتری به زندگی پیدا میکنند و میتوانند از حس ناامیدی خلاص شوند. باید ببینیم کدام روش برای بهتر است تا احساساتمان را ابراز کنیم.
به دنبال حفظ آرامش باشیم- بله ناامیدیم و نگران. انگاری طوفانی در ما به پاست و این طوفان برای سلامت ما مفید نیست. اما هنوز هم چیزهای خیلی ساده و کوچکی هستند که کمی دلمان به آنها خوش شود؛ حتی یک لحظه. بهتر است اینها رو یادداشت کنیم. چیزهای سادهای که حس خوب میدهند. همچنین ببینیم خشم و یأسمان در چه ارتباطی است؟ گاهی این یک منشا بیرونی دارد و اگر این منشأ قابل تغییر است، تغییرش دهیم.
یک رویکرد متفاوت را امتحان کنید- وقتی احساس رکود و عدم اعتماد به نفس میکنیم، توجه به قسمتهای بد زندگی خیلی آسانتراست. از دستآوردهای کوچک شروع کنید. همۀ کارهای بزرگی رو که از پسش بر میاید.
صبور و تاب آور باشیم- بسیاری از کارها یکشبه نتیجه نمیدهند. بارها باید شکست بخوریم تا طعم موفقیت را بچشیم. چیزی تحت عنوان یکشبه پولدار شدن، راههای ساده برای موفقیت، روشهای سریع و بدون تلاش وجود ندارد. برای غلبه بر ناامیدی و رسیدن به موفقیت در هر چیزی باید سخت تلاش کنیم. دنیا به تلاش و تجربه سختی نیاز دارد. شعارها و تبلیغات و بازدید از صفحات اجتماعی به خصوص اینستاگرام هم میتوانند باعث ناامیدی شوند. شاید تصور کنیم همه موفق شدهاند و فقط ما ماندهایم. نه اینطور نیست. این شرایطی که داریم سخت است؛ اما میتوانیم کمی بیشتر تاب بیاوریم.
لبخند- خنده یک مکانیسم مقابله و درمان ناامیدی هست.
پیگیر آن چه واقعی است، باشیم- این طبیعت انسان است که رویا پردازی کند و امید داشته باشد و البته کار درست و سالمی است. اما مرز آن باید مشخص باشد و واقعیت نباید با توهم مخلوط شود. گاهی رویاپردازی و خیال در جهت عکس عمل میکند و ما بیش از آنچه هست، اوضاع را منفی تصور میکنیم. نوشتن اوضاع و فهرستبرداری برای غلبه بر ناامیدی مفید است. حقایق را در مورد زندگیمان بنویسیم و تأثیر آن حقایق را بررسی کنیم. بدین ترتیب، علاوه بر عدم افشای حقایق زندگیمان برای دیگران، درک بهتری نسبت به شرایط پیدا میکنیم. ممکن است در نهایت به این نتیجه برسیم که شرایط آنطور هم که تصور میکردیم، بد نیست.
احساس ناامیدی خودتون رو به چالش بکشید- به شما صدمه زده شده؟ اشکالی نداره. به خودتان فرصت افسوس خوردن و غمگین شدن بدهید اما تا ابد تو این حالت نمانید و به فکر غلبه بر ناامیدی باشید.
از نو شروع کنیم- گاهی امکان ساختن و درست کردن یک چیز وجود ندارد. برای غلبه بر ناامیدی همیشه نمی توان اصلاح کرد. گاهی یک خانه آنقدر ویران شده است که امکان بازسازی آن وجود ندارد، باید یک زمین نو بخریم و از اول بسازیم. این راهکار برای مواردی به کار میرود که امکان بازگشت و اصلاح نیست. در یک اشتباه حبس نشویم. خودمان را ببخشیم و از نو در جای دیگری شروع کنیم.
ناامیدی را بیرون بریزید- صحبت کردن با یک دوست، یا حتی نوشتن اتفاقات ناامید کننده روی کاغذ، احساس درد یا ناامیدی را کم میکند و باعث درمان ناامیدی میشود.
به روی "اگر" و "شاید" تمرکز نکنین- هر چی بیشتر به ناامیدی فکر کنید، غلبه بر ناامیدی سختتر میشود و این موضوع نه تنها توانایی تمرکزرا مختل میکند، بلکه مانع از پیشرفت هم میشود. پس بهتره با پراکندن تمرکزتان، به فکر درمان ناامیدی باشید.
دقیق برنامه بچینیم- یکی از علل نا امیدی میتواند بههمریختگی زندگی و تمایل افراطی به کار زیاد یا بیبرنامگی مفرط باشد. هیچ کس اندازه خود ما، ما را نمیشناسد. برای زندگیمان برنامه دقیقی داشته باشیم که شامل ساعتهایی برای کار یا تحصیل، برنامههای شخصی، تفریح، استراحت و غیره باشد. برنامه ما باید به نحوی باشد که به تمام امور و زمانبندیهای مشخص شده برای پروژهها و ساعتهایی برای تفریح و امور شخصی برسیم. وجود برنامه مانع از ایجاد استرس مضاعف میشود.
________________________________________________________
فهرست فصل اول این کتاب
--------------
همه مطالب: