با بی خیالی شروع کنید!- قضاوت

 شما چنان ذهنتان نیستید! یعنی چه؟ سردرگم شدید؟ ممکن است فکر کنید، «این نویسندگان شبیه مولفانی هستند که مخشان را از دست دادن. به نظر احمقانه است!» اگر بخواهید اینطور فکر کنید، برای ما کاملاً مشکلی نیست، اما نظرتان چیست که چند لحظه بیشتر با ما هم بازی شوید و در چند قسمتهای بعدی کار کنید؟

آنچه که بهروز از دنیای روان برداشت کرده (قضاوت)    

قضاوت کردن یکی از فرایندهای عالی ذهن پیشرفته انسان است. در کسری از ثانیه ذهن ما به نتایجی می رسد که گاه این نتیجه گیری برای او مفید واقع می شود. فرض کنید در شرایط  محیطی خطرناکی قرار گرفته اید، اگر سریعاً مغز شما عمل نکند و به نتیجه احساس خطر نرسد و دیر دست به کار شود ممکن است شما جان تان را هم از دست بدهید. بنابراین سیستم قضاوت سریع در ذهن ما برای بقاء تعبیه شده است و ما چه بخواهیم و چه نخواهیم، ذهنی قضاوت گر و آنهم از نوع عجولش را دارا هستیم. ولی گاهی این عمل نه تنها برای ما و اطرافیان ما مفید نیست بلکه اثرات مخرب روحی روانی را نیز به همراه خواهد داشت. هنگامی که ما درباره شخصی بدون تفکر،  قضاوت عجولانه ای میکنیم، پیامدهای ناخوشایندی هم برای ما و هم برای فرد مقابل را رقم می زنیم. راهکار:

• اهداف خود- گاهی اوقات افراد به اهداف خود نمی‌رسند چون هدفی که در نظر گرفته‌اند، غیر عملی است. در مورد این که می‌خواهید چه جنبه‌هایی از قضاوت کردن دیگران را تغییر بدهید، فکر کنید. برای این‌ که شانس دستیابی به هدفتان را افزایش دهید، ضروری است تا اهداف خود را تا حد امکان واضح‌تر و مشخص‌تر کنید.
• صبر قبل از بیان قضاوت دیگران- سعی کنید نظر و قضاوت خود را بلافاصله بیان نکنید. ابتدا کمی از کار او تعریف کنید و سؤال‌هایی بپرسید و بعد از آن قضاوت و نظر انتقادی خود را مطرح کنید. این کار به شما فرصت می‌دهد که در مورد موضوع و شیوه بیان نظر خود کمی فکر کنید؛ همچنین شانس این که نظر و قضاوت شما بازخورد خوبی داشته باشد، بیشتر خواهد شد.
• قضاوت خود را با «من» شروع کنید نه «تو»- وقتی قضاوت خود را با «تو» شروع می‌کنید، چنین به نظر می‌رسد که می‌خواهید جروبحث کنید. در این صورت فرد مقابل نیز حالت دفاعی به خود می‌گیرد.
• مکث فکر قضاوت در ذهنتان- سعی کنید نسبت به قضاوت کردن دیگران دقت بیشتری نشان دهید. به‌ بیان‌ دیگر، زمانی که چنین افکاری به ذهن‌تان می‌آید، از بررسی کردن آنها خودداری کنید. هنگامی‌ که متوجه می‌شوید فکر قضاوت به ذهنتان خطور می‌کند، اولین کار، اعتراف کردن است. 
• چالش قضاوت‌های خود- شما می‌توانید با فکر کردن در مورد فرض و گمان‌هایی که در مورد افراد دارید، افکارتان را به چالش بکشید. مثلاً شما گمان می‌کنید که زنی مادر بدی است یا این‌ که به حد کافی از کودک خود مراقبت نمی‌کند. با این‌ حال ممکن است آن مادر روز پرمشغله‌ای را شروع کرده باشد.
• درک دیگران- راهی پیدا کنید که از طریق آن، نسبت به فردی که در موردش قضاوت داشته‌اید، ابراز همدردی و دلسوزی کنید. مثلاً در مورد مادری با فرزند کثیف و ژولیده، می‌توانید با خود بگویید بزرگ کردن بچه، کار سختی است و گاهی اوقات همه‌ چیز آن‌ طور که ما برنامه‌ریزی کرده‌ایم، پیش نمی‌رود. 
• نقاط قوت دیگران- در مورد رفتارهای خوب فکر کنید. چون به شما کمک می‌کند تا از قضاوت‌های عجولانه پرهیز کنید و به‌ جای آن، به تحسین افراد بپردازید. این کار به شما کمک می‌کند تا از قضاوت در مورد دیگران پرهیز کنید. 
• فراموشی کمک به دیگران- اگر حس می‌کنید دیگران به شما مدیون هستند، شاید فکر کنید باید آنها را قضاوت کنید و این باعث رنجش شما می‌شود. به‌ جای آن سعی کنید کمک‌هایی را که در حق دیگران انجام داده‌اید، فراموش کنید. حتی به این فکر کنید که دیگران چه‌ کارها و کمک‌هایی برای شما انجام داده‌اند.