کاربرگ 9-13 تمرین صعود من- غلبه بر ترس و اضطراب

آنچه که مهریار از دنیای روان برداشت کرده (غلبه بر ترس و اضطراب)

ترس یک غریزه کاملاً طبیعی است که از هنگام تولد با آدمی همراه است، اگر به دید مثبت به آن نگاه کنیم ترس در بسیاری از مواقع باعث حفظ بقای انسان می‌­شود، اما به‌ دلیل اتفاقاتی که ممکن است برای هر کس پیش آید، شدت و نوع ترس تغییر می­‌کند و از حالت عادی خارج می­‌شود. غلبه:  

• حال خودتان را بررسی کنید- وضعیت خودتان را بسنجید و سپس شانسی برای انتخاب رویکردی خواهید داشت که به بهترین شکل ممکن به نیازهای شما پاسخ می‌دهد.

• افکار منفی خود را به آزمایش بگذارید- با خودتان راجع به افکار ترسناک صحبت کنید یا به نوشتن اتفاقی که افتاده و احساس خودتان نسبت به آن مشغول شوید. سپس به تصور پاسخی بپردازید که باعث می‌شود حس قدرت به دست آورید.

• به میدان بازگردید- راجع به بهترین رویکرد عملی ممکن تصمیم‌گیری کنید. وظایفی که میان زمین و هوا باقی مانده‌اند منجر به شکل‌گیری اضطراب هرچه بیشتر می‌شوند. کنش‌گرایی سبب می‌شود بیشتر حس کنید که کنترل امور را در اختیار دارید و اعتماد به نفس‌تان نیز افزایش خواهد یافت. این موضوع هم راجع به لحظه کنونی مصداق دارد و هم وضعیت‌های استرس‌زای آتی.

• به حس خود توجه نشان دهید- هرکسی از مهارت‌های لازم برای صحبت راجع به احساسات خود برخوردار نیست. به جای اینکه در شرایطی غیرقابل کنترل قرار بگیرید، سعی کنید نشانه‌های فیزیکی ترس و اضطراب را شناسایی نمایید.

• ترس را مال خود کنید- آیا تا به حال پیش آمده که در یک قدمی گریه کردن باشید و تمام تلاش خود را به کار بگیرید تا اشکی سرازیر نشود؟ چنین کاری بسیار دشوار است. تلاش برای نادیده گرفتن افکار بیمناک نیز به همین اندازه سخت است. انرژی عاطفی خود را صرف خوب بودن حالتان نکنید. بهتر است این انرژی صرف دریافت کمک خارجی شود.

کاربرگ 9-13 تمرین صعود من- غلبه بر ترس و اضطراب

فعالیت	رتبه بندی اضطراب: 0 (بدون ترس) تا 100 (ترس)
	.
	.
	.
	.
	.
	.
	.
	.
	.
	.

تمرینات بیشتری انجام دهید.د

نکته!

اگر بالا رفتن از پله را سخت می‌دانید، به توصیه‌های مفید زیر برای صعود موفقیت‌آمیز خود توجه کنید.

• از یک دوست یا یکی از اعضای خانواده مورد اعتماد خود بخواهید که در اولین تلاش برای انجام فعالیت های دشوار شما را همراهی کند. فقط به خود قول دهید که بعداً به تنهایی انجام خواهید داد.

• با جملاتی مانند: «من نمی‌توانم این کار را انجام دهم»، «این احمقانه است»، «من احمق به نظر می‌رسم» یا «این تمرین کمکی نمی‌کند!» تسلیم نشوید. چنین افکاری صرفاً افکار هستند، نه چیز بیشتر. توجه کنید که پچ پچه های ذهنی جالب به نظر می آیند، اما فریفته آن نشوید. (برای اطلاعات بیشتر در مورد برخورد با پچ پچه ذهن، به فصل 8 مراجعه کنید.)

• با تکمیل موفقیت آمیز هر مرحله دشوار به خود پاداش دهید. با چیزی خاص که شما سزاوار آن هستید!

• به خودتان اجازه دهید تا کمی ناراحتی را احساس کنید. بالاخره این کار سخت است. اشکالی ندارد که گاهی اوقات مضطرب شوید، این نشان می دهد که در حال پیشرفت هستید. فقط فراموش نکنید که مبادا، "هم سیخ بسوزد هم کباب."

• به خود بگویید که می توانید بر ترس های خود غلبه کنید. مثبت فکر کن. غلبه بر ترس هایتان ممکن است کمی طول بکشد، اما شما می توانید آن را انجام دهید.

• برای گذراندن مراحل از عصای کمکی مانند الکل یا داروی زیاد استفاده نکنید. عصاها اثر نوردهی را کاهش می دهند. سعی کنید حواس خود را با جملات انگیزشی، آهنگ ها یا مراسم دیگر پرت نکنید.

• به آرامی از آن پله ها بالا بروید. قرار گرفتن در قله نیاز به زمان دارد، و این یک مسابقه نیست!