آنچه که گلن اوجا از دنیای روان برداشت کرده (روشهای مدیریت استرس و افسردگی)
به کار بردن روشهایی برای افزایش عزتنفس، مثبت اندیشی و کنترل استرس میتواند به بهبود علائم افسردگی کمک زیادی کند:
استراحت کردن- در حین کارهایتان در طول روز، زمانی را برای استراحت و فعالیتهای مفید اختصاص دهید. در حین زمانهای استراحت کلاس، مطالعه و کار کردن در فضای آزاد قدم بزنید، موسیقی گوش کنید تا ذهنتان استراحت کند.
حرف زدن- توضیح دهید که چه چیزی باعث آزار شما از یک دوست قابلاعتماد یا یک عضو خانواده میشود.
یادگیری ریلکسیشن- با یک ماهیچه شروع کنید. برای چند ثانیه محکم نگهش دارید و بعد ولکنید. این کار را با همه ماهیچهها تکرار کنید، با پنجه و پا شروع کنید و با بقیه بدن ادامه دهید. کشش میتواند به تسکین تنش کمک کند به ترتیب سرتان را در یک دایره آرام تکان دهید. بعد به سقف نگاه کنید و بهآرامی به طرفین خم شوید حال شانههایتان را هم بچرخانید و نفس عمیق و آرام بکشید این کار بهتنهایی تأثیر فوقالعادهای در کنترل استرس شما خواهد داشت.
واقعنگری- اهداف واقعگرایانه در خانه و محل کارتان را تعیین کنید و تا حد امکان از برنامهریزی بیشازحد اجتناب کنید.
یادداشت کارهای روزانه- نوشتن یادداشتهای روزانه را آغاز کنید. تعداد زیادی از افراد نوشتن یادداشتهای روزانه روشی مناسب برای کنترل اضطراب، درک احساسات و تصمیمگیریها و ... میدانند.
پذیرش محدودیتها- باید بدانید همه در زندگیشان با محدودیتهای گوناگونی مواجه هستند. باید بیاموزید محدودیتهای زندگی را بپذیرید و با توجه به آن از خود و دیگران توقع داشته باشید.
آمادگی- با بهترین توان خود برای رویدادهایی که میدانید استرسزا هستند آماده شوید.
مدیتیشن- مدیتیشن نوعی تفکر راهنما است و شما میتوانید این کار را با ورزش پیلاتس (یوگا) انجام دهید که حرکات یکسانی مثل پیادهروی یا شنا را به کار میبرد. شما میتوانید با تمرین تمدد اعصاب، با کشش، یا با تنفس عمیق، مدیتیشن انجام دهید.
برنامهریزی اوقات فراغت- برای اوقات فراغت خود برنامهریزی کنید. شوخطبعی را وارد زندگیتان کنید. خندیدن میتواند بهترین راه کاهش تنش باشد.
کنار آمدن با انتقاد- شما ممکن است بیشازحد از خودتان و دیگران انتظار داشته باشید. سعی کنید احساس ناامیدی، سرخوردگی و یا حتی گیر افتادن را زمانی که فردی آن حرفش را نمیسنجد، نداشته باشید. دیگر از هم کارانتان، همسر و یا کودکتان باشد که موافق رفتار شما نیستند.
راحت نه گفتن- گفتن نه به برخی شرایط و خواسته های نابجای اطرافیان شاید در وهله اول سخت به نظر برسد. اما با آموختن روش های محترمانه نه گفتن به شدت کیفیت زندگی خود را افزایش می دهید. در نهایت احساس آرامش بیشتری خواهید داشت.
کنترل استرس- تلاش کنید از دوستان و خانوادهتان کمک بگیرید تا بتوانید اضطراب را از خود دور کنید. مطمئن شوید بهطور اختصاصی بر تجربیات منفی تمرکز نکنید. سعی کنید به سه چیز مثبتی که در زندگیتان اتفاق افتاده فکر کنید و با دیگران در میان بگذارید.
بگذارید برود و بگذرد- چیزهایی را که نمیتوانید کنترل کنید را رها کنید و نگرانش نباشید.
تفکر و کار روی مسائل- با مشورت گرفتن از افراد قابل قبول یا خواندن کتاب های مختلف می توانید زاویه دید واقع گرایانه تر و مثبت تری نسبت به زندگی و مسائل خود داشته باشید و آنها را از منظر دیگری ببینید.
مثبت نگری- هنر دیدن نیمه پر لیوان همیشه کمک کننده بوده است. در تمامی جنبه های زندگی می توانید تمرکز خود را روی بخش مثبت مشکل یا چالش زندگی خود معطوف کنید. اینکه این مساله چقدر موجب رشد شما شده است و شما را به یک فرد قوی، مستقل و در نهایت آرامتری تبدیل می کند.
داشتن برنامه و مدیریت آن- احساس وجود برنامه، کنترل و مدیریت صحیح و اصولی بخش مهمی از کنترل و کاهش اضطراب را تشکیل میدهد. آموختن روشهای مدیریت مسئولیتها، پایداری کردن بر اهداف، استراحت کردن و اجرای تکنیکهای تمدد اعصاب از جمله مهارتهای مدیریت زمان است.
انتخاب هدف- سعی کنید هدف واحدی برای خود انتخاب کنید که خلقوخویتان را بهبود ببخشد و از اضطرابتان بکاهد.
پرهیز از به تعویق انداختن کارها- به تعویق انداختن مسئولیتها و کارها تا دقایق پایانی میتواند بیشتر از زمانی که تکالیف و مسئولیتها را بهموقع انجام دهید اضطراب ایجاد کند. به تعویق انداختن کارها، تکالیف و مسئولیتها میتواند تاثیر مستقیمی بر کیفیت کار، خواب و خلقوخویتان بگذارد.
داشتن خواب خوب- تمرین عادات خواب خوب میتواند نشان دهد که خوب استراحت کردهاید. محرومیت از خواب میتواند سبب ایجاد مشکلات جسمی و روحی و افزایش اضطراب شود.
محدود کردن محرکها- مصرف محرکها - مثل کافئین - که میتوانند سبب ایجاد و تشدید اضطراب شوند را محدود یا متوقف کنید.
بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم- به تصور دکتر وهاب حاجی سردار: بهتر است به جنبه های مثبت خیال پردازی دست یابید. داشتن رویا نوعی واکنش دفاعی بدن ما است که اگر درست استفاده شود مفید خواهد بود. البته اگر 24 ساعته در تخیل باشیم، فعالیتهای زندگی ما تداخل پیدا خواهند کرد و می تواند مشکل ساز باشد. با خیال بافی احساس خلاقیت شکوفا و انگیزه احیا میشود. معلومات قدیمی و نو ایده خوبی پدید می آورند و نیل به اهداف را سریعتر میکند. افرادی که کمی از زمان خود را به خیال بافی می پردازند اشخاصی شاد و مثبت هستند. تخیل موجب دستیابی به ناخودآگاه خود برای رسیدن به مقصد، کاستن درد، کاهش اضطراب، تصور آینده ای بهتر و ایجاد انگیزه میشود. بسیاری از دستاوردهای فضایی، علمی، دیجیتال، هنری، طبی و ادبی مدیون رویاهای شیرین میباشند. تخیل میتواند جهان را خیلی جذابتر و روحیه را شاداب تر کند.
کاربرگ 17-6 بازتاب های من
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
فهرست فصل هفدهم این کتاب
--------------
همه مطالب:
آنچه که داریوش از دنیای روان برداشت کرده (روشهای کنار آمدن با بیماری مزمن خود)
تشخیص ابتلا به یک بیماری مزمن میتواند یک ضربه روحی به فرد مبتلا باشد. تجربه طیفی از احساسات در پی چنین تشخیصی طبیعی است. با این حال میتوانید یاد بگیرید که این احساسات را مدیریت کنید تا زندگی رضایتبخشتری داشته باشید.
کنترل و مدیریت روابط- حتما در طول دوران بیماری مزمن بر روی روابط خود دقت نظر بیشتری داشته باشید و اگر روابطی وجود دارد که برای شما استرس و تنش ایجاد می کند را کنار بگذارید.
مدیریت استرس- همانطور که وضعیت زندگی خود را کنترل میکنید، با کمک تکنیکهای کاهش استرس زندگی آرامتری داشته باشید. داشتن یک رژیم غذایی سالم، خواب کافی و انجام دادن برخی از حرکات ورزشی به کاهش استرس کمک میکنند. علاوه بر این، میتوانید از تکنیکهای تمرکز حواس مانند تنفس عمیق و یوگا استفاده کنید تا هر گونه اضطرابی را کاهش دهید.
بهبود خلاقیت- کلید بسیاری از افراد مبتلا به بیماری مزمن این است که تشخیص دهند چه چیزی واقعا برای آنها مهم است و راه های جدیدی برای دستیابی به آن در محدودیت ها کشف کنند.
پذیرش محدودیتها- باید بدانید همه در زندگیشان با محدودیتهای گوناگونی مواجه هستند. باید بیاموزید محدودیتهای زندگی را بپذیرید و با توجه به آن از خود و دیگران توقع داشته باشید.
انعطاف پذیری- با محدودیت های دوران بیماری مزمن کنار بیایید افزایش اعتماد به نفس است که باعث می شود تا احساس شما تغییر کرده و در نتیجه خیلی بهتر می توانید شرایط را درک کنید.
یادداشت و برنامهریزی- نوشتن یادداشتهای روزانه را آغاز کنید. تعداد زیادی از افراد نوشتن یادداشتهای روزانه روشی مناسب برای کنترل اضطراب، درک احساسات و تصمیمگیریها میدانند. برای اوقات فراغتتان برنامهریزی کنید. شوخطبعی را وارد زندگیتان کنید. خندیدن میتواند بهترین راه کاهش تنش باشد.
آموزش مهارت های زندگی- آموزش برای یادگیری مهارت های زندگی و سازش با شیوه ی جدید زندگی هم کمک زیادی به بیماران و خانواده خواهد کرد . در یک خانواده متوسط ، خانمی که از بیماری سرطان دهانه رحم ، رنج می برد با خیاطی کردن و ساختن عروسک هایی ساده و زیبا با جوراب شیشه ای از هنر خود بهره می برد و آنها را می فروشد . هیچگاه از بیماری اش شکایت نمی کند و زندگی خوبی دارد.
آگاهی از بیماری- آگاهی نسبت به درد در سازگاری و کنار آمدن با درد به ما کمک میکند در قدم اول باید با علت درد و کاهندههای درد آشنا باشیم. علل درد مواردی هستند که درد را افزایش میدهند مانند نشستن یا ایستادن روی پا به مدت طولانی یا خم شدن برای برداشتن اشیا و اما کاهندههای درد مواردی هستند که درد را کاهش میدهند مانند دوش آب گرم، داروهای ضددرد و پرت کردن حواس که اگر افراد مبتلا به درد مزمن این دو عامل را یعنی علل درد و کاهندههای درد را مدیریت کنند میتوانند با درد به آسانی کنار آیند.
ایجاد سبک زندگی سالم- حتما برای تفریحات، سرگرمی ها و روابطی که موجب شادی شما می شود وقت بگذارید و نسبت به گذشته خیلی بیشتر به خودتان اهمیت دهید.
کنترل افکار- در مقابله با دردهای مزمن سعی کنید افکارتان را کنترل کنید چون نوع فکری که با درد مزمن دارید روی کنار آمدن و سازگاری با درد اثر میگذارد اگر فکر کنید اصلاً کنترلی بر درد ندارید و نمیتوانید به هیچ روشی آن را کنترل کنید، فکر کنید که درمان پزشکی اصلا اثربخش نیست با آن درد نمی توانید کنار بیایید درد افزایش مییابد. افراد دارای افکار منفی وقتی میخواهند درد را گزارش دهند شدید و بیشتر از آنچه که هست گزارش میدهند بهترین راه کنترل این است که درد را فاجعه آمیز تلقی نکنیم یعنی بزرگنمایی نکنیم و نسبت به درد دید واقعی داشته باشیم.
ابعاد بیماری- با ابعاد بیماری آشنا شوید و بدانید که دارای چه علائم و نشانه هایی است. یک دفترچه یادداشت داشته باشید و نشانه های بیماری تان را ثبت کنید این یادداشت ها را در اختیار تیم پزشکی قرار دهید.
ورزش- ورزش کردن برای تسکین افسردگی خفیف تا متوسط، به همان اندازه که مصرف دارو مفید است میتواند کارساز باشد. ورزش کردن علاوه بر بهبود علائم افسردگی، به بهبود سلامت قلب و عروق، کاهش وزن و کاهش خطرات ابتلا به بسیاری از بیماریهای مزمن را نیز دارد.
پرستاری از خود- زمانی که پرستار خودتان باشید باعث می شود تا نسبت به سلامتی خودتان احساس کنترل بیشتری داشته باشید و در نتیجه کیفیت زندگی شما افزایش پیدا می کند.
خندیدن- خندیدن روش دیگری برای افزایش دوپامین در مغز است. با تماشای یک فیلم کمدی، خواندن کتابهای کمدی، خندیدن با دیگران، یا صرفاً فکر کردن به خاطرههایی که موجب خندیدن میشوند، میتوان به افزایش ترشح هورمون دوپامین کمک کرد و علائم افسردگی را بهبود بخشید.
پنهان نکردن بیماری- مشاهدات نشان می دهد پنهان کردن بیماری توسط بیمار یا خانواده شرایط را بسیار دشوار می کند . حتی دیده شده وقتی دوستان و آشنایان جویای حال بیمار می شوند با برخورد خشن از سوی آنها مواجه می شوند . این کار بین خانواده و اطرافیان فاصله ایجاد می کند و باعث می شود از حمایت های احتمالی محروم شوند.
مدیریت و کنترل احساسات- با تکنیک های مدیریت استرس آشنا باشید و بدانید که به طور روزانه چه کارهایی را باید انجام دهید: انجام حرکات کششی و ورزش؛ گوش دادن به موسیقی؛ تنفس عمیق؛ مدیتیشن و مراقبه؛ استفاده از تکنیک نوشتن؛ آشپزی و پخت و پز؛ کتاب خواندن و مطالعه؛ در کنار دوستان بودن.
شبکه های اجتماعی- فرد باید ارتباط خود را با شبکه های اجتماعی محکم تر کند . شبکه های اجتماعی این پیام را به فرد القا می کنند که او تنها نیست و افراد زیادی هستند که مشکلاتی شاید به مراتب بیشتر از او دارند . همچنین می تواند از تجربیات آنها بهره ببرد.
کاربرگ 17-5 استراتژی مته آتش نشان من در بیماری
وضعیت: ______________
1. شخص دیگری چگونه با این وضعیت کنار می آمد؟
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
2. آیا در گذشته با چنین چیزی برخورد کرده ام؟ چگونه از عهده آن برآمده ام؟
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
3. این اتفاق یک سال بعد از وقوع چقدر روی زندگی من تاثیر خواهد گذاشت؟
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
4. آیا این رویداد به همان اندازه وحشتناک است که من تصورش را می کنم؟
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
5. آیا راه های فوق العاده جالب و خلاقانه ای برای مقابله با این چالش دارم؟
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
قبل از اینکه استراتژی مته آتش نشان خود را پر کنید، چه احساسی داشتید؟ آیا پاسخ دادن به سوالات چیزی در مورد ترس شما آشکار کرد؟ چند لحظه در مورد آنچه در مورد آماده شدن برای چالش های آینده آموخته اید فکر کنید و افکار خود را در کاربرگ 17-6 ثبت نمائید.
_________________________________________________________
فهرست فصل هفدهم این کتاب
--------------
همه مطالب:
وضعیت: ترس از سرطان روده بزرگ
1. شخص دیگری چگونه با این وضعیت کنار می آمد؟
علی: نمی توانم انکار کنم که فوق العاده سخت خواهد بود. با این حال پدرم چند سال آخر عمرش با خانواده می گذراند و مشغول مرتب کردن وصیت نامه و تهیه اسناد مربوطه بود. او همچنین برای بسیاری از افراد در گروه حمایت از سرطان بسیار مفید بود. من هم می توانم این کار را انجام دهم. یادم می آید عمویم خیلی عصبانی بود و به نظر می رسید خیلی بیشتر رنج می برد. ترجیح میدهم مثل پدرم باشم.
2. آیا در گذشته با چنین چیزی برخورد کرده ام؟ چگونه از عهده آن برآمده ام؟
علی: وقتی در دانشگاه بودم به مننژیت مبتلا شدم. واقعا مریض بودم و همه نگرانم بودند. هرچند یادم نمیآید که ترسیده باشم. فکر می کنم می توانم از همان تجربیات که در آن زمان داشتم استفاده کنم.
3. این اتفاق یک سال بعد از وقوع چقدر روی زندگی من تاثیر خواهد گذاشت؟
علی: در واقع، با توجه به اینکه من به طور منظم غربالگری میکنم، احتمال می دهم یک سال پس از تشخیص بر روی من تاثیر چندانی نگذارد. فقط ممکن است در خیال خود در مورد این موضوع فاجعه آفرینی کنم.
4. آیا این رویداد به همان اندازه وحشتناک است که من تصورش را می کنم؟
علی: بدیهی است که نه! پیشرفت های زیادی هم از نظر تشخیص زودهنگام و هم از نظر درمان انجام شده است که فکر می کنم امید بخش است. در مورد احتمال کم که بمیرم، حدس میزنم که میتوانم با آن هم کنار بیایم. باید کنار بیایم
5. آیا راه های فوق العاده جالب و خلاقانه ای برای مقابله با این چالش دارم؟
علی: من قصد شرکت در راهپیمایی سرطان را دارم. شاید نباید سربار و مزاحم کسی شوم (به اصطلاح) . اگر تشخیص بیماری داده شود، مانند پدرم به گروه پشتیبانی میپیوندم. به نظر می رسد که او واقعاً در حین مبارزه با بیماری خود به دیگران نیز کمک می کرد.
_________________________________________________________
پس از انجام این تمرین، علی متوجه می شود که می تواند حتی با بدترین ترس های خود کنار بیاید. با دیدن مزایای تمرین، او همچنین یک استراتژی مته آتش نشانی را در مورد چندین مشکل دیگر که ممکن است در مسیرش با آنها مواجه شود پر می کند.
تمرین!
با استفاده از کاربرگ 17-5، استراتژی مته آتش نشانی خود را تکمیل کنید. ترس خاص خود را در بالا فهرست کنید و به سوالات بعدی پاسخ دهید. برای هر نگرانی مشکل آفرینی که در "پرسشنامه سوخت در حریق عاطفی" (کاربرگ 17-3) شناسایی کردید، یک پرسشنامه پر کنید.
_________________________________________________________
فهرست فصل هفدهم این کتاب
--------------
همه مطالب:
آنچه که داریوش از دنیای روان برداشت کرده (اصول برخورد با بیماران اعصاب و روان و عاطفی)
توجه خانواده یکی از ارکان مهم مراقبت از بیمار است، زیرا خانواده در اکثر مواقع مسئولیت حمایت از بیمار را برعهده دارد. خانواده هایی که قادر به سازگاری با مسأله بیماری عزیزانشان نیستند ممکن است بیمار علایم بحران عاطفی عمیق تر را از خود نشان دهند.
آموزش به بیمار و خانواده- به بیماران و خانوادههای آنها آموزشهای مربوط به مدیریت بیماری، راهکارهای مقابله با علائم و نشانهها، روشهای مراقبت خانگی و مهارتهای مرتبط با بهبود کیفیت زندگی را ارائه شود.
برچسب نزنید- در برخی از خانواده ها به علت پایین بودن سطح سواد فرهنگی از عنوان برخی از بیماری های روانی برای انگ زدن به بیمار استفاده می شود یا اختلال روانی وی را مرتب به رخش می کشند که این مورد فرآیند درمان را مشکل، پیچیده و طولانی می کند.
مقابله با پرخاشگری- با فرد همدردی کنید و اجازه دهید عواطف و احساسات خود را بیان کند. به عنوان مثال میتوانید به او بگویید: «آیا چیزی ناراحتت کرده»، «تمایل داری از چیزهایی که شما را عصبانی میکند صحبت کنی.» بهتر است سایر افرادی که تحمل و حوصله کمتری دارند و قبلاً نشان دادهاند که در مقابل پرخاشگری فرد عصبانی میشوند، محیط را ترک کنند. زمان عصبانیت و پرخاشگری شدید بود سعی کنید تنها در منزل نباشید. از همراهی سایر اعضاء خانواده، دوستان یا همسایهها استفاده کنید.در موارد خیلی شدید از اورژانس پزشکی کمک بخواهید. هیچگاه بیمار را فریب ندهید حتی اگر فکر کنید که بنفع او است. تلاش کنید همیشه با او روراست باشید و روشن صحبت کنید.
دستور- فشار آوردن به بیمار و توصیه مرتب به او که این کار را بکن و آن کار را نکن یا گفتن جملاتی از این دست که آیا تو نمی خواهی خوب شوی؟ می تواند سبب واکنش منفی بیمار شود.
رژیمغذایی- استفاده از مواد غذایی که محرک دستگاه عصبی هستند، سلامت روان را به خطر میاندازند و در طولانی مدت باعث ایجاد آسیبهای جبرانناپذیر میشوند. برای مثال، نوشیدنیهایی که دارای قند و کربوهیدرات زیاد هستند حجم زیادی از قند را وارد بدن بیمار شود و در نهایت نیز تبدیل به چربی و بیماری مانند دیابت میشود.
تریبون آزاد- گفتگو با بیمار در مورد هر موضوعی که دوست دارد باعث می شود تا او آزادانه سخن بگوید و این مسئله بین شما و بیمار صمیمیت به وجود می آورد و از سوی دیگر، سبب میشود تا بیمار خود را تنها احساس نکند و در مورد بیماری خود دچار توهم نشود.در گفتگو با بیمار درک این نکته ضروری است که در کوتاه مدت و خیلی سریع نمی توان دیدگاه بیمار را تغییر داد.
نظارت بر داروها و درمانها- نظارت و مدیریت داروها و درمانهایی که بیماران با اختلالات عصبی و روانی دریافت میکنند لازم است. صحت انجام دستورات پزشکی، مصرف دقیق داروها، نظارت بر عوارض جانبی و پاسخ به سوالات بیماران در مورد درمانها و داروها کمک شود.
سنگ صبور- صبر و شکیبایی و حوصله زیاد در برخورد با یک بیمار روانی کمک بزرگی به بهبودی وی است. در مقابل عصبانی شدن و بی حوصلگی به خرج دادن می تواند بیماری را تشدید کند.
مراقبت از سلامت روانی- مراقبتهای روانی شامل ارائه حمایت عاطفی و انگیزش مثبت، ایجاد فضای صمیمی و آرام برای بیمار، مدیریت استرس و اضطراب، و ارائه راهنمایی در مواجهه با احساسات منفی میباشد. خانواده نقش بسیار مهمی دارد. آنها میتوانند با ارائه حمایت روانی، ایجاد فضای آرام و پذیرا برای بیمار، بهبود خودشناسی و تغییر نگرش بیمار را تسهیل کنند. همچنین، با به اشتراک گذاری تجربیات و احساسات، خانواده میتوانند احساس تعلق و همبستگی بیشتری را به بیمار منتقل کنند و او را در روند بهبودی و درمان یاری کنند.
احترام- برداشت ها و تلقی های غلط و نادرستی که در میان خانواده ها درباره بیماری روانی و برخی از اختلال های روانی وجود دارد یکی از عوامل شدت یافتن بیماری است. بیمار روانی دارای چرخه خاص خود است؛ به این معنا که می تواند از اختلالات سبک تا بحران های بزرگ را دربرگیرد و رفتار افراد با بیمار، با توجه به ویژگی های بالینی نوع بیماری، روش خاصی را می طلبد.
پیشگیری و ارتقاء سلامت- با ارائه آموزشهای بهداشت روانی، تشویق به فعالیتهای سالم، مراقبت از سبک زندگی و مدیریت استرس، به افزایش سلامت عمومی بیماران کمک شود. همچنین مانع بروز اتفاقات تلخ ناشی از بیماری روانی لازم است.
پذیرش بیماری- انکار بیماری روانی چه از سوی بیمار و چه اطرافیان وی به یک اندازه می تواند فرآیند بهبود و درمان را به عقب بیندازد؛ پس پذیرش بیماری گام نخست در درمان است.
ارائه آموزش و توجیهات- آموزش و توجیهات لازم را در مورد بیماری، روشهای مدیریت، رفتارهای درست و تغییرات در سبک زندگی آموزش داده شود. این آموزشها میتوانند به بیماران کمک کنند تا خودکارآمدی بیشتری در مدیریت عصبی و روانی خود داشته باشند و سریعتر بهبود پیدا کنند.
مراقبتهای درمانی و پشتیبانی- راهنمایی و آموزش در مورد استفاده صحیح از این مراقبتها، پیشگیری از عوارض جانبی و تسهیل در فرآیند درمان برای بیمار و خانواده او بسیار اهمیت دارد. حضور و حمایت خانواده در طول مراحل درمان، با ارائه حمایت عاطفی، انگیزش مثبت و همراهی، میتواند تأثیر بسزایی بر روند بهبود بیمار داشته باشد. خانواده میتواند از طریق ارتباط مستقیم با تیم درمانی، اطلاعات بیشتری درباره روشهای مراقبت درمانی و نقشهای خود در فرآیند درمان را دریافت کند و این اطلاعات را به بیمار منتقل کند. همچنین، آنها میتوانند بهبودی بیمار را مورد بررسی و نظارت قرار داده و در صورت لزوم اقدامات لازم را انجام دهند.
برنامه سبک روزانه- همراهی با بیمار برای ایجاد یک برنامه سبک روزانه و منظم و جلوگیری از تغییرات زیاد و غیرقابل پیشبینی در طول روز تنظیم برنامه روزانه مانند ساعت خواب، کمک به خریدهای مایحتاج خانه، کمک در کارهای منزل، تنظیم ساعات شخصی در روز برای ورزش و قدم زدن از جمله این موارد است.
مدیریت داروها- بسیاری از بیماران اعصاب و روان نیاز به مصرف داروهای خاصی دارند. باید توجه شود و داروها را با دقت، ترتیب درست و به موقع به بیماران داده شوند. همچنین، باید از عوارض جانبی داروها آگاهی داشته باشند.
سلامت جسمانی و روانی سایر اعضاء خانواده- برای حمایت و مراقبت کافی از بیمار لازم است سایر اعضاء خانواده سالم، شاداب و پرانرژی باشند. از این رو سایر اعضاء خانواده نیز لازم است از فعالیتهای تفریحی، ورزشی و استفاده از اوقات فراغت شخصی خود برخوردار شوند. هر چند اعضاء خانواده سالم و شاداب باشند، بیشتر میتوانند در مراقبت از بیمار موثر باشند.
از خودتان غافل نشوید- اگر بیماری اطرافیان برای شما فشار روانی دارد و شما به عنوان مراقب و شخص نزدیک در حال مراقبت از او هستید، خودتان را فراموش نکنید. اگر شما که مراقبت او هستید، از لحاظ جسمی دچار مشکل شوید اوضاع وخیم تر می شود. برای اینکه تکیه گاه خوبی باشید، سعی کنید از قرص های تقویتی و آرام بخش استفاده کنید تا بیمارتان احساس خلا و ضعف را در شما نبیند. امیدواری شما او را امیدوارتر می کند.
از محبت خارها گل میشود- به عقیده دکتر وهاب حاجی سردار: هر شخصی نسبت به محبت به عزیز بیمار خود روش خاص خود را دارد. برخی همدلی و برخی دلسوزی میکنند. حقیقت این است که محبت واقعی به بیمار به شکلی باید باشد که نشان دهد شما به او بدون شیله پیله علاقهمند و وابسته هستید و با او احساس مسرت میکنید. یکی از نیازهای اصلی بیماران محبت است و محبت معجزه شفا دارد. خانواده، همسر و دوستان در خط اول این نیاز قرار دارند. محبت کردن بخش بسیار مهمی در سلامت بیمار است و در نهایت باعث استحکام و اعتلای خانواده و یا دوستی میشود. بیمار خوبی و بدی در ایام بیماری را هیچگاه فراموش بیمار نمیکند. وقتی صحبت از محبت و یاری به میان می آید، باید به فکر حفظ رابطه یا دوستی شکل گرفته در ایام خوشی و ناخوشی بود. در یک رابطه دوستانه یا عاشقانه ابراز محبت دو طرفه دلیل استحکام رابطه میتواند باشد و اگر از محبت چشم پوشی کنیم و ندانیم چگونه و به چه میزان محبت کنیم میتواند دلیل پژمردگی و خشکی رابطه هم باشد.
کاربرگ 17-3 پرسشنامه سوخت در حریق عاطفی
1. از دست دادن کسی که برای من مهم بود.
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
2. شکست عشقی
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
3. بیماری یا صدمه دیدن
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
4. مشکلات پولی
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
5. تغییرات عمده سیاسی
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
6. تحقیر، شرم یا خجالت
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
7. نگرانی های دیگر من
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
آیا ما سعی می کنیم شما را در مورد همه چیزهای بدی که ممکن است برای شما رخ دهد، نگران کنیم؟ توصیه ما در فصل 8 در مورد ارزش متمرکز ماندن در زمان حال چیست؟ خوب، نکته خوبی را مطرح کردید! ماندن در زمان حال ایده خوبی است، اما آمادگی منطقی برای آینده نیز همینطور است.
مته آتش نشانی نام روشی برای تمرین نحوه تخلیه ساختمان در صورت آتش سوزی یا سایر شرایط اضطراری است این تمرین طوری صورت میگیرد که گویا واقعاً یک حادثه اضطراری حریق رخ داده است. به منظور آمادگی، ما استراتژی مته آتش نشانی را به روش خود پیشنهاد می کنیم. هر رویدادی را که در کاربرگ 17-3 به نظرتان موضوع نگرانکننده است در مد نظر بگیرید و فکر کنید که اگر آن رویداد رخ دهد چگونه با آن کنار میآیید. ابتدا یک مثال از استراتژی مته آتش نشانی را مرور کنید.
مثال:
آقای علی حدود دو ماه پیش از ترکیبی از اضطراب و افسردگی بهبود یافت. او در حال آماده شدن برای اتمام ملاقات با مشاور حرفه ای خود بعد از شش ماه است. قبل از پایان جلسات خود، درمانگر علی پیشنهاد می کند که برای آتش سوزی احتمالی یا شعله ور شدن یکی از ترس هایش آماده شود. درمانگر از علی میخواهد که استراتژی مته آتش نشانی (به کاربرگ 17-4 را ببینید) در مورد یکی از نگرانیهایش پر کند. پدر و عموی علی هر دو در پنجاه سالگی بر اثر سرطان روده بزرگ در گذشته اند و علی اکنون پنجاه و یک ساله است، بنابراین ترس از ابتلا به سرطان روده بزرگ برای او بسیار حائز اهمیت است.
_________________________________________________________
فهرست فصل هفدهم این کتاب
--------------
همه مطالب:
امیدواریم قبل از فوران آتش افسردگی و اضطراب برنامه ای برای مقابله با آن ایجاد کنید. همانطور که تمرینات و آموزش آتشفشانی جان انسانها را از آتش نجات می دهد. با تمرینات نحوه برخورد با عود بیماری، شما میتوانید با نزدیک شدن به پتانسیل عود افسردگی و اضطراب، خود را از اندوه نجات دهید و از عود بیماری جلوگیری کنید.
تمرین!
کاربرگ 17-2 علائم هشدار دهنده اولیه ای را ارائه داد. در کاربرگ 17-3، ما تعدادی از رویدادهای رایج که باعث ایجاد ناراحتی عاطفی می شوند را فهرست می کنیم. فهرست را بخوانید وبیندیشید که از کدام رویدادها بیم دارید که بتوانند در آینده برای شما دردسر ایجاد کنند. برای هر مورد، توضیحات مورد نظر خود را یادداشت کنید. (در پایان فهرست، هر رویداد احتمالی که نگران مواجه شدن با آنها هستید را اضافه کنید.
_________________________________________________________
فهرست فصل هفدهم این کتاب
--------------
همه مطالب: