بگو مگو در افسردگی و اضطراب

آیا شما بیش از حد نگران و غمگین می باشید؟ خبر خوب! شما می توانید بر این مشکلات غلبه کنید.از این کتاب به عنوان مکملی برای مشاوره استفاده نماِئید. برای تسهیل به برگه ها مراجعه و از اولین مطلب شروع به خواندن کنید. نتیجه را با انجام تمرینات خواهید گرفت.

بگو مگو در افسردگی و اضطراب

آیا شما بیش از حد نگران و غمگین می باشید؟ خبر خوب! شما می توانید بر این مشکلات غلبه کنید.از این کتاب به عنوان مکملی برای مشاوره استفاده نماِئید. برای تسهیل به برگه ها مراجعه و از اولین مطلب شروع به خواندن کنید. نتیجه را با انجام تمرینات خواهید گرفت.

نشانه ها و ویژگی های تله شکست (مطلب ارسالی)

آیا به این فکر میکنین که آدم ناموفق و شکست خورده ای هستین؟ یا اینکه در مقایسه با دیگران در زمینه ی شغل، موقعیت، تحصیلات و … در سطح پایین‌تری هستین؟ آیا همش خودتون رو با بقیه مقایسه میکنین و به خودتون برچسب بی عرضه و بی کفایت بودن میزنین؟ شاید هم در ظاهر اتفاقا آدم موفقی باشین، شغل خوبی داشته باشین و… اما مدام حس میکنین اون قدر که نشون میدین توانا نیستین، دارین دیگران رو فریب میدین و بالاخره یه روزی بقیه به اصل ماجرا پی میبرن! اگر معمولا چنین احساس ها و افکاری رو تجربه میکنین، احتمالا دچار تله یا همون طرحواره شکست هستین. 

 

اگر هرگز شکست نمی خورید، پس هیچ چیز جدیدی را امتحان نمی کنید. برای موفقیت، باید کارهای جدید انجام دهید. اگر می خواهید یک موقعیت جدید در کار داشته باشید، باید مهارت های جدیدی را توسعه دهید. برای مرتبط ماندن در حوزه کاری خود، باید در مورد پیشرفت های جدید بیاموزید. طبق تعریف، حرکت رو به جلو به معنای قدم گذاشتن در زمین جدید است.

همه حکیمان زمان به ما می گویند که شکست فرصتی برای یادگیری است – ما تلاش می کنیم، شکست می خوریم، یاد می گیریم، رشد می کنیم. با این حال، برای برخی از ما، درس این است: “من به اندازه کافی خوب نیستم.” چرا؟ من کمی در این مورد تحقیق کردم و برخی از کارشناسان می گویند:

ما خودمان را با دیگران مقایسه می کنیم.

ما توقعات خیلی مضحکی از خودمان داریم.

ما دیدگاهی منفی نسبت به خود داریم.

ما یک شخصیت تنبیهی داریم.

با این حال، همه اینها به یک اصل مهم برمی گردد: ما خودمان را بر اساس آنچه انجام می دهیم قضاوت می کنیم، نه اینکه چه کسی هستیم. ما ارزش خود را بر اساس آنچه انجام می دهیم تعیین می کنیم، بنابراین وقتی کاری را انجام نمی دهیم (یا “به اندازه کافی” انجام نمی دهیم)، ارزش ما باید پایین باشد.

پرسشنامه تله شکست

این پرسشنامه میزان شدت تله شکست شما رو می‌سنجه، دقت کنین که به ” احساسی ” که دارین امتیاز بدین، نه به چیزی که به طور “عقلانی ” فکر میکنین درسته.

نحوه ی امتیازدهی پرسشنامه تله شکست

اصلا در مورد من درست نیست.1تا حد زیادی در مورد من درسته.2تا حد کمی در مورد من درسته.3تا حد متوسطی در مورد من درسته.4تا حد زیادی در مورد من درسته.5کاملا در مورد من درسته.6

اگه امتیاز 5 یا 6 دارین، حتی اگه امتیاز کلی شما کم باشه، ممکنه دچار تله شکست باشین.

سوالات پرسشنامه تله شکست

احساس میکنم نسبت به دیگران در رسیدن به موفقیت شایستگی کمتری دارم.

در رابطه با موفقیت، من همیشه یه بازنده بودم.

اغلب افراد هم سن و سال من در کارشون موفق تر از من هستن.

به عنوان دانش آموز همیشه یه بازنده بودم.

فکر میکنم نسبت به اطرافیان هوش هیجانی کمتری دارم.

در حوزه کاری، به خاطر شکست هام احساس تحقیر میکنم.

در مقایسه با موفقیت های کسب شده، از دیگران خجالت میکشم.

احساس میکنم دیگران بیشتر از چیزی که هستم من رو موفق میدونن.

احساس میکنم هیچ قابلیتی که به درد زندگی بخوره، ندارم.

کمتر از قابلیت هام کار میکنم.

امتیازبندی پرسشنامه تله شکست

10-19: بسیار کم، احتمالا شما دچار این تله نیستین.

20-29: تا حدی کم، ممکنه گاهی اوقات دچار این تله بشین.

30-39: متوسط، این تله گاهی به عنوان به معضل خودش رو در زندگی شما نشون میده.

40-49: زیاد، این تله یکی از تله های مهم زندگی شماست.

50-60 :خیلی زیاد، این تله مسلما یکی از تله های اصلی زندگی شماست.

نشانه ها و ویژگی های تله شکست

قدم های لازم برای ایجاد مهارت های شغلی رو بر نمیدارین. (مثلا فارغ التحصیلی از دانشگاه یا یادگیری از یه متخصص و…)

یه شغلی انتخاب میکنین که پایین تر از حد شایستگی ها و توانایی های واقعی شماست. (مثلا ممکنه فارغ التحصیل از یه رشته ی خوب باشین، اما راننده ی تاکسی بودن رو انتخاب کنین)

درخواست ترفیع شغل یا حقوق نمیکنین، توانایی های خودتون رو به دیگران نشون نمیدین یا برای افزایش اون ها کاری نمیکنین.

از تصمیم گیری های مهم و ابتکار عمل داشتن میترسین، بنابراین دنبال مسئولیت های بیشتر نیستین.

مدام شغلتون رو تغییر میدین و تو یه حوزه مشخص تخصص پیدا نمیکنین.

موفقیت ها و دستاورد هاتون رو کوچیک به حساب میارین و در عوض تا میتونین بابت ضعف ها و شکست هاتون مبالغه میکنین.

برای جبران حس شکست، تلاش میکنین با زن ها/مردهای موفق ارتباط بگیرین یا اینکه روی موارد دیگه ای از خودتون مثل جوانی، جذابیت ظاهری، چهره و … تمرکز کنین اما همچنان از درون احساس شکست میکنین.

سرچشمه ها و منشاء تله شکست

شما احتمالا والدین انتقادگری داشتین که مدام از عملکرد شما در مدرسه، خانه و … انتقاد میکردن و مدام به شما لقب بی‌عرضه، احمق، دست و پا چلفتی و… رو میدادن.

ممکنه که پدر و مادرتون خیلی موفق بودن و شما احساس کردین که هیچ وقت نمیتونین به معیارهای اون ها ببرسین، برای همین دیگه تلاش نکردین.

شاید والدینتون اهمیتی به موفق بودن یا نبودن شما نمیدادن و یا شما رو مثل یه رقیب میدیدن و حتی دوست نداشتن شما موفق بشین.

امکان داره مدام با خواهر و برادرتون مقایسه میشدین و چون احساس میکردین در مقابل اونها حرفی برای گفتن ندارین، دست از تلاش کشیدین.

شاید در مدرسه یا ورزش به اندازه بقیه موفق نبودین که علتش ممکنه کمبود توجه یا ناتوانی در یادگیری و … بوده اما برای اینکه از احساس تحقیر فرار کنین، دیگه تلاش نکردین.

راه های غلبه بر تله شکست

اول از همه بررسی کنین که احساس شکست شما درست هست یا نه؟

دست از خودسرزنشی بردارین. چون برای اتفاقاتی که افتاده مقصر نیستین. این خیلی طبیعیه که تله شکست باعث بشه شما کارهایی رو انجام بدین که بر طبق همون الگو باشه. مغز شما سال هاست که این روند رو یاد گرفته و شما هم با اون همراهی میکنین. این برای مغز و ناخودآگاه شما مثل یه سفر نوستالژیک به خونه و دوران کودکیه. پس با کودک درونتون که احساس شکست میکنه، ارتباط برقرار کنین و در آغوشش بگیرین.

تشخیص بدین چه چیزی تله شکست رو فعال میکنه، مثلا در چه موقعیت های تحصیلی یا شغلی و … این احساس به وجود میاد.

زمانی که از اتفاقاتی که این تله رو فعال میکنه آگاه شدین، تلاشتون رو بکنین که اجازه ندین تحت تاثیرش قرار بگیرین، مثلا به خودتون بگین: من الان میتونم فعال شدن تله شکست رو احساس کنم، اما بهش توجهی نمیکنم. تله شکست ممکنه باعث بشه تصمیماتی بگیرین که دقیقا در آخر شکست بخورین، شما باید این رو تشخیص بدین و تو دامش بیفتین.

به خودم یادآوری کنم که من مهم هستم. این یک پیام فیزیکی روی آینه حمام و کاغذ دیواری لپ تاپ من است که هر روز می بینم.

برای کاری که انجام می دهم ارزش قائل شوم. من با این که آیا به اندازه کافی انجام می‌دهم مشکل دارم، بنابراین تمام کارهایی را که در یک روز با موفقیت انجام می‌دهم و تأثیر مثبت آنها در زندگی‌ام تشخیص می‌دهم. من از چرخ زندگی به عنوان یک راهنما استفاده می کنم و آن را در دفتر یادداشت می کنم، بنابراین در طول زمان شواهدی را ایجاد می کنم.

در تلاش های من رضایت را پرورش دهید. من یک یادداشت فیزیکی در محلم سر میز شام گذاشته ام تا به من کمک کند روزم را بگذرانم.

افرادی که برای من ارزش قائل هستند را بشناسم. چه کسی دوست دارد فقط با من معاشرت کند؟ آیا آنها عاقل هستند؟ سپس شاید آنها چیزی را بدانند که من نمی دانم. حتی اگر آن را درک نکنم، می توانم آن را تصدیق کنم.

بشناسم چه چیزی مرا وادار می کند. من شروع می کنم با ثبت آنچه که آن افراد در مورد من وقتی در حال معاشرت هستیم را ثبت می کنم: حس شوخ طبعی من، روشی که گوش می دهم، روشی که وقتی به خودشان شک می کنند تشویق می کنم.

من فقط آن چیزی نیستم که انجام می دهم. من فردی پر از پتانسیل هستم، حتی زمانی که شکست می خورم. من مهم نیستم.

برنامه ریزی برای تغییر تله شکست

هر روز خودتون رو مجبور به تصمیم گیری کنین، فرقی نمیکنه خرید از خواربار فروشی باشه یا تغییر دکوراسیون منزل، هدف اینه که عضلات تصمیم گیریتون تقویت بشه. بعد از افزایش مهارتتون تو زمینه های روزمره، تصمیم گیری های مهم تر و بزرگ تر رو تمرین کنین.

مدام برای خودتون یادداشت بنویسین و به خودتون یادآوری کنین که افکار و احساساتی که با فعال شدن تله شکست به ذهنتون میان، لزوما واقعی نیستن.

فعالیت هایی رو انتخاب کنین که به شما انگیزه میدن، در واقع سعی کنین اهدافی داشته باشین که فقط نتیجه اش مهم نباشه و از مسیر لذت ببرین.

فهرستی از توانایی ها، موفقیت ها و دستاورد هاتون تهیه کنین و وقتی احساس بی کفایتی و شکست کردین؛ اون رو بخونین تا بهتون یادآوری بشه که زندگیتون فقط پر از ناکامی و شکست نبوده.

به دنبال توانایی ها و استعدادهای واقعی خودتون برین، محدودیت هاتون رو بشناسین و بپذیرین، به حوزه هایی فکر کنین که در اونها بیشترین کارایی رو دارین، ممکنه لازم باشه مهارت و توانایی جدیدی رو یاد بگیرین و یا شغلتون رو عوض کنین یا صرفا شرایط متفاوتی در شغل فعلیتون ایجاد کنین.

فهرستی از رفتارهایی که در آینده باید اون ها رو تغییر بدین تهیه کنین و برای اون محدودیت زمانی بذارین. متعهد باشین، بهانه تراشی نکنین و ریسک شکست رو بپذیرین، چون این تنها راه موفقیته.

از اقدام های کوچک و مرحله به مرحله شروع کنین و هر وقت به هر موفقیتی، هر چند کوچیک دست پیدا کردین، به ارزش و اهمیتش توجه کنین و خودتون رو تشویق کنین.

از عزیزانتون هم در این پروسه کمک بگیرین: به اطرافیانتون بگین که میخواین با این تله مبارزه کنین. اجازه ندین بقیه شما رو دلسرد کنن. ازشون حمایت و تشویق بخواین. اگر همسرتون فرد خیلی موفقیه باز هم حواستون به اهمیت دادن به دستاوردهای شخصیتون باشه.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد