کاربرگ 11-9 بازتاب های من- خوش‌بینی یا اُپتیمیزم

آنچه که آیاز از دنیای روان برداشت کرده (خوش بینی) 

خوش‌بینی یا اُپتیمیزم، نگرشی مثبت است به جهان پیرامون و فرد خوش‌بین با چنین نگرشی در تلاش است که دنیا را به صورت بهتری ببیند. افراد خوش‌بین، می‌دانند که جهان کامل و ایدئال نیست و هیچ‌کس نمی‌تواند، همه صفات خوب و عالی را دارا باشد، اما آن‌ها در تلاش هستند که بخش‌ها و وجوه مثبت قضایا را بینند و امیدوار باشند که جهان به سمت خوبی و خیر حرکت کند.

• مزایای خوش بین بودن- افرادی که خوشبین تر هستند، مدیریت درد بهتری دارند، سیستم ایمنی و قلبی عروقی آنها عملکرد بهتری دارد و عملکرد جسمی آنها بطور کلی نسبت به سایر افراد در شرایط مطلوب تری قرار دارد. خوش بین بودن به افراد کمک میکند تا اثرات منفی بیماری های جسمی را بی اثر کنند و به طور کلی با نتایج بهتری در سلامتی همراه است. افراد خوش بین تمایل دارند در سختی ها به دنبال معنا باشند، که می تواند آنها را انعطاف پذیرتر کند.

• خوش بینی، بدبینی و واقع گرایی- برخی از افراد خوش بین اکثر اوقات فکر میکنند که دیگران انگیزه های خیرخواهانه ای دارند و موقعیت ها را به بهترین شکل ممکن تفسیر می کنند. آنها قادرند خلق و خو و احساسات درونی شان را از شرایط محیطی جدا کنند، هر چقدر هم که این دو به هم مرتبط باشند. هرچند خوش بین بودن لزوما همیشه «بهترین» استراتژی نیست. تحقیقات نشان می دهد که داشتن یک حالت متعادل از واقع گرایی یا حتی بدبینی در کنار خوش بین بودن، ممکن است بهترین راه برای ایجاد انعطاف پذیری و دستیابی به اهداف باشد.

•  خوش بینی بیش از حد- مایل به اینکه احتمال وقوع نتایج مثبت را بیش از حد تخمین بزنیم و احتمال نتایج منفی را کم اهمیت جلوه دهیم “سوگیری خوش بینی” نام دارد. با وجود آن که داشتن یک دیدگاه خوش بینانه می تواند در ایجاد انگیزه در افراد برای به دست آوردن فرصت ها و دنبال کردن اهداف و آرزوها مفید باشد، مقداری واقع گرایی در مواجهه با خطرات موجود می تواند موفقیت بیشتری را به همراه داشته باشد.

• تأثیر خوش بینی بر روابط عاشقانه- با وجود آن که داشتن یک نگرش مثبت می تواند افراد را به هم نزدیکتر کند، خوش بینی بیش از حد می تواند منجر به ایجاد انتظارات بالا نسبت به یکدیگر شود که برآوردن آن ها برای هیچ کس ممکن نیست. زوج‌هایی که خوش‌بینی بیش از حد دارند، ممکن است در زمان‌های سخت مهارت‌های حل مسئله مورد نیازشان را توسعه ندهند. این امر می تواند کیفیت رابطه آنها را کاهش دهد.

• خوش بینی، بدبینی و واقع گرایی- برخی از افراد خوش بین اکثر اوقات فکر میکنند که دیگران انگیزه های خیرخواهانه ای دارند و موقعیت ها را به بهترین شکل ممکن تفسیر می کنند. آنها قادرند خلق و خو و احساسات درونی شان را از شرایط محیطی جدا کنند، هر چقدر هم که این دو به هم مرتبط باشند. هرچند خوش بین بودن لزوما همیشه «بهترین» استراتژی نیست. تحقیقات نشان می دهد که داشتن یک حالت متعادل از واقع گرایی یا حتی بدبینی در کنار خوش بین بودن، ممکن است بهترین راه برای ایجاد انعطاف پذیری و دستیابی به اهداف باشد.

•  خوش بینی بیش از حد- مایل به اینکه احتمال وقوع نتایج مثبت را بیش از حد تخمین بزنیم و احتمال نتایج منفی را کم اهمیت جلوه دهیم “سوگیری خوش بینی” نام دارد. با وجود آن که داشتن یک دیدگاه خوش بینانه می تواند در ایجاد انگیزه در افراد برای به دست آوردن فرصت ها و دنبال کردن اهداف و آرزوها مفید باشد، مقداری واقع گرایی در مواجهه با خطرات موجود می تواند موفقیت بیشتری را به همراه داشته باشد.

کاربرگ 11-9 بازتاب های من- خوش‌بینی یا اُپتیمیزم

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________