آنچه که یلدا از دنیای روان برداشت کرده (خاصیت تنفس شکمی)
استرس ذهنی سیستم عصبی را فعال میکند، در این واکنش هورمونهای استرس آزاد میشوند و علائم جسمی مانند ضربان قلب بالا، تنفس سریع و رگهای خونی منقبض را تجربه میکنید. تمرینات تنفس عمیق میتواند به فعال کردن سیستم عصبی پاراسمپاتیک که پاسخ آرامش را کنترل میکند، کمک کند.
تنفس کم عمق و قسمت فوقانی قفسه سینه بخشی از پاسخ استرس معمولی است. تنش را می توان با تنفس آگاهانه با استفاده از دیافراگم و تنفس شکمی کاهش داد. تنفس شکمی به کنترل سیستم عصبی کمک می کند و بدن را به آرامش تشویق می کند و باعث ایجاد یک سری مزایای سلامتی می شود. تنفس یک عملکرد خودکار بدن است که توسط مرکز تنفسی مغز کنترل می شود. وقتی فردی تحت استرس است ، الگوی تنفس وی تغییر می کند. به طور معمول ، یک فرد مضطرب نفس های کم عمق می کشد و از شانه ها به جای دیافراگم برای انتقال هوا به داخل ریه ها استفاده می کند. این سبک تنفس تعادل گازهای بدن را مختل می کند.
تکنیک های تنفسی مختلفی برای ایجاد آرامش وجود دارند. در اصل ، هدف کلی تغییر جهت از تنفس فوقانی قفسه سینه به تنفس شکمی است. شما 10 تا 20 دقیقه به محیطی آرام و مناسب نیاز خواهید داشت. به راحتی بنشینید و دنده را بالا بیاورید تا قفسه سینه شما باز شود. یک دست را روی سینه و دست دیگر را روی شکم قرار دهید. بر نفس خود تمرکز کنید و سعی کنید به آرامی از طریق بینی نفس بکشید و باز دم دهانی کنید و ببینید که دست روی شکم بالاتر می رود. تنفس شکمی به کنترل سیستم عصبی کمک می کند و بدن را به آرامش تشویق می کند و باعث ایجاد یک سری مزایای سلامتی می شود.
کاربرگ 13-3 بازتاب های من- خاصیت تنفس شکمی
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________
_________________________________________________________