احساس رکود، ناامیدی و ناکامی

افسردگی و اضطراب به طور اجتناب ناپذیری علائم فیزیکی ایجاد می کنند. برخی از افراد در درجه اول از تغییرات در اشتها، خواب، انرژی یا درد رنج می برند در حالی که افکار یا رفتارهای مشکل ساز کمی را گزارش می کنند. این علائم فیزیکی مستقیماً بدن شما را تحت تاثیر قرار می دهند. 

تمرین!

آزمون احساس غمگینی و استرس در کاربرگ 1-3 را انجام دهید تا ببینید آیا بدن شما سعی دارد چیزی در مورد وضعیت عاطفیتان بگوید.

آنچه که شروین از دنیای روان برداشت کرده (غلبه بر ناامیدی) 

 

برای درمان ناامیدی، به خودتان ارزش و اعتبار بدهید- خودت را به خاطر اشتباهاتی که مرتکب شدید ببخشید و به‌جای اینکه آنها رو مثل پُتک توی سرتان بزنید از آنها درس بگیرید. 

برای غلبه بر ناامیدی رویدادها را مجدداً بررسی کنید- اتفاقات گذشته آنقدرها هم که در ابتدا فکر می‌کردیم وحشتناک نبودند. با همین ترفند می‌تانید به غلبه بر ناامیدی دست پیدا کنید.

برای درمان ناامیدی به دنبال روزنۀ امید باشید- ناامیدی را به‌عنوان فرصتی برای توقف، ارزیابی و بازسازی افکارت در نظر بگیر. همۀ زندگی که بد نیست، فقط یک لحظه‌اش ممکن است بد باشد. پس سعی کن از آن استفاده کنید و لذت ببرید.

همیشه چشم امید به آینده داشته باشید.

یک رویکرد متفاوت را امتحان کنید- وقتی احساس رکود و عدم اعتماد به‌ نفس می‌کنیم، توجه به قسمت‌های بد زندگی خیلی آسان‌تراست. از دست‌آوردهای کوچک شروع کنید. همۀ کارهای بزرگی رو که از پسش بر میاید.

خنده یک مکانیسم مقابله و درمان ناامیدی هست.

برای غلبه بر ناامیدی، احساس ناامیدی خودتون رو به چالش بکشید- به شما صدمه زده شده؟ اشکالی نداره. به خودتان فرصت افسوس خوردن و غمگین شدن بدهید اما تا ابد تو این حالت نمانید و به فکر غلبه بر ناامیدی باشید. 

ناامیدی را بیرون بریزید- صحبت کردن با یک دوست، یا حتی نوشتن اتفاقات ناامید کننده روی کاغذ، احساس درد یا ناامیدی را کم می‌کند و باعث درمان ناامیدی میشود. 

به روی "اگر" و "شاید" و یا اینکه "چی باید میشد" تمرکز نکنین- هر چی بیشتر به ناامیدی‌ فکر کنید، غلبه بر ناامیدی سخت‌تر میشود و این موضوع نه‌ تنها توانایی تمرکز‌را مختل می‌کند، بلکه مانع از پیشرفت‌ هم میشود. پس بهتره با پراکندن تمرکزتان، به فکر درمان ناامیدی باشید.