آماده کردن اطلاعات به تجویز کننده دارو خود- داروی ضد اضطراب

اگر تصمیم به مصرف دارو دارید (امیدواریم که قصد دارید این کار را فقط همراه با تراپی یا تمرینات خودیاری انجام دهید)، مهم است که به تجویز کننده دارو خود اطلاعات کامل و واقعی را ارائه دهید تا بتواند یک نتیجه دقیق داشته باشد. این توصیه را برای درمان بخاطر داشته باشید که پزشکان اطلاعات کافی درباره شما ندارند و اغلب بیماران فراموش می کنند که در طول ویزیت های عجولانه چه می خواهند به پزشکان خود بگویند. بنابراین، ما پرسشنامه‌ای را به شما ارائه میدهیم که می‌توانید آن را پر کنید و در طول بازدیدتان به تجویز کننده دارو خود نشان دهید. دکتر شما ممکن است به اطلاعات بیشتری نیاز داشته باشد، اما سؤالات کاربرگ 14-4 شروع خوبی برای بیان جزئیات وضعیت شما هستند.

آنچه که ژوان از دنیای روان برداشت کرده (داروی ضد اضطراب) 

داروی های ضد اضطراب انواع گسترده‌ای از داروها هستند که پس از مصرف با اثرگذاری بر روی بدن و مغز باعث می‌شوند تا علائم استرس مانند حمله‌های پانیک، ترس و نگرانی شدید، کمتر شود: 

• مهار کننده‌های بازجذب سروتونین انتخابی (SSRIs)- به عنوان خط اول درمان دارویی برای بسیاری از اختلالات اضطرابی مانند اختلال استرس پس ازتروما ، اختلال همبستگی اجتماعی و اختلال وسواسی – اجباری تجویز می‌کنند. برخی شامل موارد زیر است: سیتالوپرام (Citalopram)، اسکیتالپرام (Escitalopram)، فلوکستین (Fluoxetine)، فلووکسامین (Fluvoxamine)، پاروکستین (Paroxetine)، سرترالین (Sertraline).

• مهار کننده‌های بازجذب سروتونین-نوراپی نفرین (SNRIs)- یک دسته دیگر از داروهای ضد افسردگی هستند که برای درمان افسردگی و اضطراب استفاده می‌شوند.شامل موارد زیر است: دولوکستین (Duloxetine)، ونلافاکسین (Venlafaxine).

• داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای (TCAs)- یک دارو قدیمی‌تر از داروهای ضد افسردگی هستند. اگرچه ممکن است برای درمان افسردگی و اضطراب مؤثر باشند، اما به طور کلی پزشکان در تجویز درمان از SSRIها استفاده می‌کنند، زیرا عوارض جانبی آن‌ها کمتر است. نمونه‌ها عبارتند از: شامل آمی‌تریپتیلین (Amitriptyline)، ایمی‌پرامین (Imipramine)، نورتریپتیلین (Nortriptyline).

• داروی ضد اضطراب بنزودیازپین‌ها- این دسته از داروها همچنین باعث ایجاد حالت آرامش می‌شوند و اثرات آنها به سرعت رخ می‌دهد بنزودیازپین‌ها برای مسائل کوتاه مدت بسیار مؤثر هستند، اما به دلیل تولید وابستگی و کاهش تأثیرات طولانی مدت، پزشکان به ندرت این داروها را تجویز می‌کنند. علاوه بر این، بنزودیازپین‌ها ممکن است اعتیاد آور باشند و استفاده طولانی مدت از آن‌ها با خطرات احتمالی همراه باشد. نمونه‌ها شامل موارد: آلپرازولام (Alprazolam)، کلردیازپوکساید (Clorazepate)، دیازپام (Diazepam)، لورازپام (Lorazepam).

• داروی ضد اضطراب مسدود کننده‌های بتا- از داروهای رایج برای افراد با فشار خون بالا و شرایط قلبی هستند.این دسته از داروها اثرات نوراپی نفرین را کاهش می‌دهند و می‌توانند برخی از علائم فیزیکی اضطراب را تسکین دهند. شامل موارد زیر است: آتنولول (Atenolol)، پروپرانولول (Propranolol).

• داروی ضد اضطراب بوسپیرون- درمان علائم اضطراب به صورت کوتاه مدت یا بلند مدت مفید باشد. این دارو تأثیر بیشتری بر تنش عصبی دارد. ممکن است برخی از اختلالات اضطرابی را کامل درمان نکند.

• مهار کننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)- در واقع یکی از اولین نوع داروهای ضد افسردگی است که استفاده می‌شوند. در برخی موارد، پزشکان می‌توانند برای درمان علائم اختلالات گوناگون اضطرابی مانند اضطراب هراسی اجتماعی تجویز نمایند. شامل موارد: ایزوکربوکسازید (Marplan)، فنلزین (Nardil)، سلژیلین (Emsam)، ترانیل‌سیپرومین (Parnate).