کاربرگ 18-16 مداحی من- مجلس ترحیم من

آنچه که سهراب سپهری از دنیای روان برداشت کرده (مجلس ترحیم من) 

بعد مرگم شده بود… _____ آمدم مجلس ترحیم خودم، _____ همه را می دیدم _____ همه آنها که نمی دانستم _____ عشق من در دلشان ناپیداست _____ واعظ از من می گفت... _____ از نجابت هایم، _____ از همه خوبیها _____ و به خانم ها گفت: _____ اندکی آهسته _____ تا که مجلس بشود سنگین تر... _____ راستی این همه اقوام و رفیق!!؟؟ _____ من خجل از همه شان! _____ من که یک عمر گمان می کردم _____ تنهایم _____ و نمی دانستم  _____ من به اندازه یک مسجد پر از آدم، _____ دوستانی دارم _____ همه شان آمده اند! _____ چه عزادار و غمین... _____ من نشستم به کنار همه شان _____ وه چه حالی بودم،  _____ همه از خوبی من می گفتند _____ حسرت رفتن ناهنگامم، _____ خاطراتی از من _____ که پس از رفتن من ساخته اند _____ از رفاقت هایم... _____ از صمیمیت دوران حیات _____ یک نفر گفت : چه انسان شریفی بودم _____ دیگری گفت فلک گلچین است _____ یک نفر هم می گفت: _____ "من و او وه چه صمیمی بودیم"!! _____ و عجیب است مرا، _____ او سه سال است که با من قهر است...!! _____ یک نفر ظرف گلابی آورد _____ و کتاب قرآن _____ که بخوانند کتاب _____ و ثوابش برسانند به من _____ گرچه بر داشت رفیق،  _____ لای آن باز نکرد... _____ و ثوابی که نیامد بر من _____ آن که صدبار به پشت سر من غیبت کرد _____ آمد آن گوشه نشست... _____ من کنارش رفتم _____ اشک در چشم ، عزادار و غمین، _____ خوبی ام را می گفت _____ چه غریب است مرا...! _____ آن ملک آمد باز... _____ آن عزیزی که به او گفتم من:«فرصتی می خواهم» _____ خبر آورد مرا: _____ « می شود برگردی... _____ مدتی باشی ، در جمع عزیزان خودت... _____ نوبت بعد ، تو را خواهم برد _____ روح من رفت کنار منبر... _____ و چه آرام به واعظ فهماند: _____ اگر این جمع مرا می خواهند، _____ فرصتی هست مرا... _____ می شود برگردم... _____ من نمی دانستم این همه قلب مرا می خواهند! _____ باعث این همه غم خواهم شد  _____ روح من طاقت این موج پر از گریه ندارد هرگز... _____ زنده خواهم شد باز _____ واعظ آهسته بگفت: _____ «معذرت می خواهم _____ خبری تازه رسیده ست مرا _____ گوییا شادروان مرحوم، _____ زنده هستند هنوز»! _____ خانمی جیغ کشید و غش کرد _____ و عزیزی به شتاب، _____ مضطرب، _____ رفت که رفت... _____ یک نفر گفت : «که تکلیف مرا روشن کن _____ اگر او مرد، خبر فرمایید _____ سوگواری بکنیم !» _____ عهد ما نیست _____ به دیدار کسی ، کو زنده است _____ دل او شاد کنیم _____ کار ما شادی مرحومان است!!! _____ واعظ آمد پایین... _____ مجلس از دوست تهی گشت عجیب! _____ صحبت زنده شدن چون گردید، _____ ذکر خوبی هایم _____ همه بر لب خشکید... _____ ملک از من پرسید: _____ «پاسخت چیست؟ _____ بگو! _____ تو کنون می آیی!؟ _____ یا بدین جمع رفیقان خودت می مانی!!؟؟» _____ چه سوال سختی! _____ بودن و رفتن من در گرو پاسخ آن... _____ زنده باشم بی دوست؟ _____ مرده باشم با دوست؟ _____ زنده باشم تنها!؟ _____ مرده در جمع رفیقان عزیز!؟ _____ من که در حیرتم از کرده ی این مردم نیز...!!! _____ کاش باور بکنیم _____ کاش بیدار شویم _____ خوب اندیشه کنیم _____ معنی واقعی آمدن و رفتن چیست؟ _____ ای کاش دلی شاد کنیم _____ تا زمانی که هنوز _____ زنده اندر در بر ماست...

کاربرگ 18-16 مداحی من- مجلس ترحیم من

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

بخاطر بسپار!

از همین لحظه شروع می‌کنید، همین الان، بقیه زندگی‌تان را شروع می‌کنید. فرقی نمی کند پانزده ساله باشید یا هشتاد و چهار ساله، برای شروع زندگی با معنا و هدفمند هیچ وقت دیر نیست.