بگو مگو در افسردگی و اضطراب

آیا شما بیش از حد نگران و غمگین می باشید؟ خبر خوب! شما می توانید بر این مشکلات غلبه کنید.از این کتاب به عنوان مکملی برای مشاوره استفاده نماِئید. برای تسهیل به برگه ها مراجعه و از اولین مطلب شروع به خواندن کنید. نتیجه را با انجام تمرینات خواهید گرفت.

بگو مگو در افسردگی و اضطراب

آیا شما بیش از حد نگران و غمگین می باشید؟ خبر خوب! شما می توانید بر این مشکلات غلبه کنید.از این کتاب به عنوان مکملی برای مشاوره استفاده نماِئید. برای تسهیل به برگه ها مراجعه و از اولین مطلب شروع به خواندن کنید. نتیجه را با انجام تمرینات خواهید گرفت.

روشهای کنار آمدن با بیماری مزمن خود- استراتژی مته آتش نشان من در بیماری (کاربرگ 17-5)

آنچه که داریوش از دنیای روان برداشت کرده (روشهای کنار آمدن با بیماری مزمن خود)

تشخیص ابتلا به یک بیماری مزمن می‌تواند یک ضربه روحی به فرد مبتلا باشد. تجربه طیفی از احساسات در پی چنین تشخیصی طبیعی است. با این حال می‌توانید یاد بگیرید که این احساسات را مدیریت کنید تا زندگی رضایت‌بخش‌تری داشته باشید.

  • کنترل و مدیریت روابط- حتما در طول دوران بیماری مزمن بر روی روابط خود دقت نظر بیشتری داشته باشید و اگر روابطی وجود دارد که برای شما استرس و تنش ایجاد می کند را کنار بگذارید.

  • مدیریت استرس- همان‌طور که وضعیت زندگی خود را کنترل می‌کنید، با کمک تکنیک‌های کاهش استرس زندگی آرام‌تری داشته باشید. داشتن یک رژیم غذایی سالم، خواب کافی و انجام دادن برخی از حرکات ورزشی به کاهش استرس کمک می‌کنند. علاوه بر این، می‌توانید از تکنیک‌های تمرکز حواس مانند تنفس عمیق و یوگا استفاده کنید تا هر گونه اضطرابی را کاهش دهید.

  • بهبود خلاقیت- کلید بسیاری از افراد مبتلا به بیماری مزمن این است که تشخیص دهند چه چیزی واقعا برای آنها مهم است و راه های جدیدی برای دستیابی به آن در محدودیت ها کشف کنند. 

  • پذیرش محدودیت‌ها- باید بدانید همه در زندگی‌شان با محدودیت‌های گوناگونی مواجه هستند. باید بیاموزید محدودیت‌های زندگی را بپذیرید و با توجه به آن از خود و دیگران توقع داشته باشید.

  • انعطاف پذیری- با محدودیت های دوران بیماری مزمن کنار بیایید افزایش اعتماد به نفس است که باعث می شود تا احساس شما تغییر کرده و در نتیجه خیلی بهتر می توانید شرایط را درک کنید.

  • یادداشت و برنامه‌ریزی- نوشتن یادداشت‌های روزانه را آغاز کنید. تعداد زیادی از افراد نوشتن یادداشت‌های روزانه روشی مناسب برای کنترل اضطراب، درک احساسات و تصمیم‌گیری‌ها می‌دانند. برای اوقات فراغتتان برنامه‌ریزی کنید. شوخ‌طبعی را وارد زندگی‌تان کنید. خندیدن می‌تواند بهترین راه کاهش تنش باشد. 

  • آموزش مهارت های زندگی- آموزش برای یادگیری مهارت های زندگی و سازش با شیوه ی جدید زندگی هم کمک زیادی به بیماران و خانواده خواهد کرد . در یک خانواده متوسط ، خانمی که از بیماری سرطان دهانه رحم ، رنج می برد با خیاطی کردن و ساختن عروسک هایی ساده و زیبا با جوراب شیشه ای از هنر خود بهره می برد و آنها را می فروشد . هیچگاه از بیماری اش شکایت نمی کند و زندگی خوبی دارد. 

  • آگاهی از بیماری- آگاهی نسبت به درد در سازگاری و کنار آمدن با درد به ما کمک می‌کند در قدم اول باید با علت درد و کاهنده‌های درد آشنا باشیم. علل درد مواردی هستند که درد را افزایش می‌دهند مانند نشستن یا ایستادن روی پا به مدت طولانی یا خم شدن برای برداشتن اشیا و اما کاهنده‌های درد مواردی هستند که درد را کاهش می‌دهند مانند دوش آب گرم، داروهای ضددرد و پرت کردن حواس که اگر افراد مبتلا به درد مزمن این دو عامل را یعنی علل درد و کاهنده‌های درد را مدیریت کنند می‌توانند با درد به آسانی کنار آیند.

  • ایجاد سبک زندگی سالم- حتما برای تفریحات، سرگرمی ها و روابطی که موجب شادی شما می شود وقت بگذارید و نسبت به گذشته خیلی بیشتر به خودتان اهمیت دهید.

  • کنترل افکار- در مقابله با دردهای مزمن سعی کنید افکارتان را کنترل کنید چون نوع فکری که با درد مزمن دارید روی کنار آمدن و سازگاری با درد اثر می‌گذارد اگر فکر کنید اصلاً کنترلی بر درد ندارید و نمی‌توانید به هیچ روشی آن را کنترل کنید، فکر کنید که درمان پزشکی اصلا اثربخش نیست با آن درد نمی توانید کنار بیایید درد افزایش می‌یابد. افراد دارای افکار منفی وقتی می‌خواهند درد را گزارش دهند شدید و بیشتر از آنچه که هست گزارش می‌دهند بهترین راه کنترل این است که درد را فاجعه آمیز تلقی نکنیم یعنی بزرگ‌نمایی نکنیم و نسبت به درد دید واقعی داشته باشیم.

  • ابعاد  بیماری- با ابعاد بیماری آشنا شوید و بدانید که دارای چه علائم و نشانه هایی است. یک دفترچه یادداشت داشته باشید و نشانه های بیماری تان را ثبت کنید این یادداشت ها را در اختیار تیم پزشکی قرار دهید.

  • ورزش- ورزش کردن برای تسکین افسردگی خفیف تا متوسط، به همان اندازه که مصرف دارو مفید است می‌تواند کارساز باشد. ورزش کردن علاوه بر بهبود علائم افسردگی، به بهبود سلامت قلب و عروق، کاهش وزن و کاهش خطرات ابتلا به بسیاری از بیماری‌های مزمن را نیز دارد.

  • پرستاری از خود- زمانی که پرستار خودتان باشید باعث می شود تا نسبت به سلامتی خودتان احساس کنترل بیشتری داشته باشید و در نتیجه کیفیت زندگی شما افزایش پیدا می کند. 

  • خندیدن- خندیدن روش دیگری برای افزایش دوپامین در مغز است. با تماشای یک فیلم کمدی، خواندن کتاب‌های کمدی، خندیدن با دیگران، یا صرفاً فکر کردن به خاطره‌هایی که موجب خندیدن می‌شوند، می‌توان به افزایش ترشح هورمون دوپامین کمک کرد و علائم افسردگی را بهبود بخشید.

  • پنهان نکردن بیماری- مشاهدات نشان می دهد پنهان کردن بیماری توسط بیمار یا خانواده شرایط را بسیار دشوار می کند . حتی دیده شده وقتی دوستان و آشنایان جویای حال بیمار می شوند با برخورد خشن از سوی آنها مواجه می شوند . این کار بین خانواده و اطرافیان فاصله ایجاد می کند و باعث می شود از حمایت های احتمالی محروم شوند. 

  • مدیریت و کنترل احساسات- با تکنیک های مدیریت استرس آشنا باشید و بدانید که به طور روزانه چه کارهایی را باید انجام دهید: انجام حرکات کششی و ورزش؛ گوش دادن به موسیقی؛ تنفس عمیق؛ مدیتیشن و مراقبه؛ استفاده از تکنیک نوشتن؛ آشپزی و پخت و پز؛ کتاب خواندن و مطالعه؛ در کنار دوستان بودن.

  • شبکه های اجتماعی- فرد باید ارتباط خود را با شبکه های اجتماعی محکم تر کند . شبکه های اجتماعی این پیام را به فرد القا می کنند که او تنها نیست و افراد زیادی هستند که مشکلاتی شاید به مراتب بیشتر از او دارند . همچنین می تواند از تجربیات آنها بهره ببرد.

  • زندگی زیباست، زیباترش کنیم- به بیان دکتر وهاب حاجی سردار: در بیماری‌های مزمن، پذیرش نقش برجسته ای در تسهیل درمان دارد. پذیرش به معنای قبول واقعیت‌هاست. پذیرش به شما یاری می دهد تا از مقاومت نسبت به بیماری خود دست بردارید دنیا را همانطور که هست قبول کنیم و با دانش و قبول واقعیت، به سوی بهبودی روید و بدین ترتیب شما دوباره وارد واقعیت می شوید و با واقعیت جدید کنار میایید. پذیرش به شما میگوید که شبهای سختی هستند و روزهای خوبی وجود دارند. ممکن است روزهای بدی بیایند و شبهای خوبی داشته باشید. بدین ترتیب با پذیرش، شما امیدوار می شوید. رنج انسان یک پدیده عادی است، اما با از دست دادن روحیه خود، تبدیل به بیماری‌ روحی می‌شوید و بدن سالم را بیمار می‌کنید. افسردگی،اضطراب، دلواپسی، استرس و عصبانیت، سیستم عصبی را آشفته می‌کند. ‏فرض مثال شخصی دچار بیماری معده شود، با اضطراب و افسردگی، بیماریش را وخیم میکند، در حالی که با پذیرش بیماری جسمی و روحی، پذیرش زندگی، پذیرش خود می توان ایجاد انگیزه و مثبت گرایی کرد و امید به آتیه بهتر را شکوفا نمود.‏


کاربرگ 17-5 استراتژی مته آتش نشان من در بیماری

وضعیت:          ______________


1. شخص دیگری چگونه با این وضعیت کنار می آمد؟

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________


2. آیا در گذشته با چنین چیزی برخورد کرده ام؟ چگونه از عهده آن برآمده ام؟

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________


3. این اتفاق یک سال بعد از وقوع چقدر روی زندگی من تاثیر خواهد گذاشت؟

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________


4. آیا این رویداد به همان اندازه وحشتناک است که من تصورش را می کنم؟

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________


5. آیا راه های فوق العاده جالب و خلاقانه ای برای مقابله با این چالش دارم؟

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________


قبل از اینکه استراتژی مته آتش نشان خود را پر کنید، چه احساسی داشتید؟ آیا پاسخ دادن به سوالات چیزی در مورد ترس شما آشکار کرد؟ چند لحظه در مورد آنچه در مورد آماده شدن برای چالش های آینده آموخته اید فکر کنید و افکار خود را در کاربرگ 17-6 ثبت نمائید.


_________________________________________________________ 

فهرست فصل هفدهم این کتاب 

--------------

همه مطالب:

دکتر ع. وهاب حاجی سردار؛ دکتر ح. چارلز الیوت؛ دکتر ل. لورا اسمیت شنبه 29 اردیبهشت‌ماه سال 1403 ساعت 12:00 ق.ظ
0 نظر

استراتژی مته آتش نشانی علی در رویکرد با بیماری مزمن- (کاربرگ 17-4)

وضعیت:        ترس از سرطان روده بزرگ

1. شخص دیگری چگونه با این وضعیت کنار می آمد؟

علی: نمی توانم انکار کنم که فوق العاده سخت خواهد بود. با این حال پدرم چند سال آخر عمرش با خانواده می گذراند و مشغول مرتب کردن  وصیت نامه و تهیه اسناد مربوطه بود. او همچنین برای بسیاری از افراد در گروه حمایت از سرطان بسیار مفید بود. من هم می توانم این کار را انجام دهم. یادم می آید عمویم خیلی عصبانی بود و به نظر می رسید خیلی بیشتر رنج می برد. ترجیح میدهم مثل پدرم باشم.  

2. آیا در گذشته با چنین چیزی برخورد کرده ام؟ چگونه از عهده آن برآمده ام؟

علی: وقتی در دانشگاه بودم به مننژیت مبتلا شدم. واقعا مریض بودم و همه نگرانم بودند. هرچند یادم نمی‌آید که ترسیده باشم. فکر می کنم می توانم از همان تجربیات که در آن زمان داشتم استفاده کنم.

3. این اتفاق یک سال بعد از وقوع چقدر روی زندگی من تاثیر خواهد گذاشت؟

علی: در واقع، با توجه به اینکه من به طور منظم غربالگری می‌کنم، احتمال می دهم یک سال پس از تشخیص بر روی من تاثیر چندانی نگذارد. فقط ممکن است در خیال خود در مورد این موضوع فاجعه آفرینی کنم.

4. آیا این رویداد به همان اندازه وحشتناک است که من تصورش را می کنم؟

علی: بدیهی است که نه! پیشرفت های زیادی هم از نظر تشخیص زودهنگام و هم از نظر درمان انجام شده است که فکر می کنم امید بخش است. در مورد احتمال کم که بمیرم، حدس می‌زنم که می‌توانم با آن هم کنار بیایم. باید کنار بیایم

5. آیا راه های فوق العاده جالب و خلاقانه ای برای مقابله با این چالش دارم؟

علی: من قصد شرکت در راهپیمایی سرطان را دارم. شاید نباید سربار و مزاحم کسی شوم (به اصطلاح) . اگر تشخیص بیماری داده شود، مانند پدرم به گروه پشتیبانی می‌پیوندم. به نظر می رسد که او واقعاً در حین مبارزه با بیماری خود به دیگران نیز کمک می کرد.

_________________________________________________________


پس از انجام این تمرین، علی متوجه می شود که می تواند حتی با بدترین ترس های خود کنار بیاید. با دیدن مزایای تمرین، او همچنین یک استراتژی مته آتش نشانی را در مورد چندین مشکل دیگر که ممکن است در مسیرش با آنها مواجه شود پر می کند.


تمرین!

با استفاده از کاربرگ 17-5، استراتژی مته آتش نشانی خود را تکمیل کنید. ترس خاص خود را در بالا فهرست کنید و به سوالات بعدی پاسخ دهید. برای هر نگرانی مشکل آفرینی که در "پرسشنامه سوخت در حریق عاطفی" (کاربرگ 17-3) شناسایی کردید، یک پرسشنامه پر کنید.


_________________________________________________________ 

فهرست فصل هفدهم این کتاب 

--------------

همه مطالب:

دکتر ع. وهاب حاجی سردار؛ دکتر ح. چارلز الیوت؛ دکتر ل. لورا اسمیت جمعه 28 اردیبهشت‌ماه سال 1403 ساعت 10:30 ب.ظ
0 نظر

اصول برخورد با بیماران اعصاب و روان و عاطفی- سوخت در حریق عاطفی (کاربرگ 17-3)

آنچه که داریوش از دنیای روان برداشت کرده (اصول برخورد با بیماران اعصاب و روان و عاطفی)

توجه خانواده یکی از ارکان مهم مراقبت از بیمار است، زیرا خانواده در اکثر مواقع مسئولیت حمایت از بیمار را برعهده دارد. خانواده هایی که قادر به سازگاری با مسأله بیماری عزیزانشان نیستند ممکن است بیمار علایم بحران عاطفی عمیق تر را از خود نشان دهند. 

  • آموزش به بیمار و خانواده- به بیماران و خانواده‌های آن‌ها آموزش‌های مربوط به مدیریت بیماری، راهکارهای مقابله با علائم و نشانه‌ها، روش‌های مراقبت خانگی و مهارت‌های مرتبط با بهبود کیفیت زندگی را ارائه شود. 

  • برچسب نزنید- در برخی از خانواده ها به علت پایین بودن سطح سواد فرهنگی از عنوان برخی از بیماری های روانی برای انگ زدن به بیمار استفاده می شود یا اختلال روانی وی را مرتب به رخش می کشند که این مورد فرآیند درمان را مشکل، پیچیده و طولانی می کند.

  • مقابله با پرخاشگری- با فرد همدردی کنید و اجازه دهید عواطف و احساسات خود را بیان کند. به عنوان مثال می‌توانید به او بگویید: «آیا چیزی ناراحتت کرده»، «تمایل داری از چیزهایی که شما را عصبانی می‌کند صحبت کنی.» بهتر است سایر افرادی که تحمل و حوصله کمتری دارند و قبلاً نشان داده‌اند که در مقابل پرخاشگری فرد عصبانی می‌شوند، محیط را ترک کنند. زمان عصبانیت و پرخاشگری شدید بود سعی کنید تنها در منزل نباشید. از همراهی سایر اعضاء خانواده، دوستان یا همسایه‌ها استفاده کنید.در موارد خیلی شدید از اورژانس پزشکی کمک بخواهید. هیچگاه بیمار را فریب ندهید حتی اگر فکر کنید که بنفع او است. تلاش کنید همیشه با او روراست باشید و روشن صحبت کنید.

  • دستور- فشار آوردن به بیمار و توصیه مرتب به او که این کار را بکن و آن کار را نکن یا گفتن جملاتی از این دست که آیا تو نمی خواهی خوب شوی؟ می تواند سبب واکنش منفی بیمار شود.

  • رژیم‌غذایی- استفاده از مواد غذایی که محرک دستگاه عصبی هستند، سلامت روان را به خطر می‌اندازند و در طولانی مدت باعث ایجاد آسیب‌های جبران‌ناپذیر می‌شوند. برای مثال، نوشیدنی‌هایی که دارای قند و کربوهیدرات زیاد هستند حجم زیادی از قند را وارد بدن بیمار شود و در نهایت نیز تبدیل به چربی و بیماری مانند دیابت می‌شود.

  • تریبون آزاد- گفتگو با بیمار در مورد هر موضوعی که دوست دارد باعث می شود تا او آزادانه سخن بگوید و این مسئله بین شما و بیمار صمیمیت به وجود می آورد و از سوی دیگر، سبب میشود تا بیمار خود را تنها احساس نکند و در مورد بیماری خود دچار توهم نشود.در گفتگو با بیمار درک این نکته ضروری است که در کوتاه مدت و خیلی سریع نمی توان دیدگاه بیمار را تغییر داد.

  • نظارت بر داروها و درمان‌ها- نظارت و مدیریت داروها و درمان‌هایی که بیماران با اختلالات عصبی و روانی دریافت می‌کنند لازم است. صحت انجام دستورات پزشکی، مصرف دقیق داروها، نظارت بر عوارض جانبی و پاسخ به سوالات بیماران در مورد درمان‌ها و داروها کمک شود.

  • سنگ صبور- صبر و شکیبایی و حوصله زیاد در برخورد با یک بیمار روانی کمک بزرگی به بهبودی وی است. در مقابل عصبانی شدن و بی حوصلگی به خرج دادن می تواند بیماری را تشدید کند.

  • مراقبت از سلامت روانی- مراقبت‌های روانی شامل ارائه حمایت عاطفی و انگیزش مثبت، ایجاد فضای صمیمی و آرام برای بیمار، مدیریت استرس و اضطراب، و ارائه راهنمایی در مواجهه با احساسات منفی می‌باشد. خانواده نقش بسیار مهمی دارد. آنها می‌توانند با ارائه حمایت روانی، ایجاد فضای آرام و پذیرا برای بیمار، بهبود خودشناسی و تغییر نگرش بیمار را تسهیل کنند. همچنین، با به اشتراک گذاری تجربیات و احساسات، خانواده می‌توانند احساس تعلق و همبستگی بیشتری را به بیمار منتقل کنند و او را در روند بهبودی و درمان یاری کنند. 

  • احترام- برداشت ها و تلقی های غلط و نادرستی که در میان خانواده ها درباره بیماری روانی و برخی از اختلال های روانی وجود دارد یکی از عوامل شدت یافتن بیماری است. بیمار روانی دارای چرخه خاص خود است؛ به این معنا که می تواند از اختلالات سبک تا بحران های بزرگ را دربرگیرد و رفتار افراد با بیمار، با توجه به ویژگی های بالینی نوع بیماری، روش خاصی را می طلبد.

  • پیشگیری و ارتقاء سلامت- با ارائه آموزش‌های بهداشت روانی، تشویق به فعالیت‌های سالم، مراقبت از سبک زندگی و مدیریت استرس، به افزایش سلامت عمومی بیماران کمک شود. همچنین مانع بروز اتفاقات تلخ ناشی از بیماری روانی لازم است.

  • پذیرش بیماری- انکار بیماری روانی چه از سوی بیمار و چه اطرافیان وی به یک اندازه می تواند فرآیند بهبود و درمان را به عقب بیندازد؛ پس پذیرش بیماری گام نخست در درمان است.

  • ارائه آموزش و توجیهات- آموزش و توجیهات لازم را در مورد بیماری، روش‌های مدیریت، رفتارهای درست و تغییرات در سبک زندگی آموزش داده شود. این آموزش‌ها می‌توانند به بیماران کمک کنند تا خودکارآمدی بیشتری در مدیریت عصبی و روانی خود داشته باشند و سریع‌تر بهبود پیدا کنند. 

  • مراقبت‌های درمانی و پشتیبانی- راهنمایی و آموزش در مورد استفاده صحیح از این مراقبت‌ها، پیشگیری از عوارض جانبی و تسهیل در فرآیند درمان برای بیمار و خانواده او بسیار اهمیت دارد. حضور و حمایت خانواده در طول مراحل درمان، با ارائه حمایت عاطفی، انگیزش مثبت و همراهی، می‌تواند تأثیر بسزایی بر روند بهبود بیمار داشته باشد. خانواده می‌تواند از طریق ارتباط مستقیم با تیم درمانی، اطلاعات بیشتری درباره روش‌های مراقبت درمانی و نقش‌های خود در فرآیند درمان را دریافت کند و این اطلاعات را به بیمار منتقل کند. همچنین، آنها می‌توانند بهبودی بیمار را مورد بررسی و نظارت قرار داده و در صورت لزوم اقدامات لازم را انجام دهند.

  • برنامه سبک روزانه- همراهی با بیمار برای ایجاد یک برنامه سبک روزانه و منظم و جلوگیری از تغییرات زیاد و غیرقابل پیش‌بینی در طول روز تنظیم برنامه روزانه مانند ساعت خواب، کمک به خریدهای مایحتاج خانه، کمک در کارهای منزل، تنظیم ساعات شخصی در روز برای ورزش و قدم زدن از جمله این موارد است.

  • مدیریت داروها- بسیاری از بیماران اعصاب و روان نیاز به مصرف داروهای خاصی دارند. باید توجه شود و داروها را با دقت، ترتیب درست و به موقع به بیماران داده شوند. همچنین، باید از عوارض جانبی داروها آگاهی داشته باشند.

  • سلامت جسمانی و روانی سایر اعضاء خانواده- برای حمایت و مراقبت کافی از بیمار لازم است سایر اعضاء خانواده سالم، شاداب و پرانرژی باشند. از این رو سایر اعضاء خانواده نیز لازم است از فعالیت‌های تفریحی، ورزشی و استفاده از اوقات فراغت شخصی خود برخوردار شوند. هر چند اعضاء خانواده سالم و شاداب باشند، بیشتر می‌توانند در مراقبت از بیمار موثر باشند.

  • از خودتان غافل نشوید- اگر بیماری اطرافیان برای شما فشار روانی دارد و شما به عنوان مراقب و شخص نزدیک در حال مراقبت از او هستید، خودتان را فراموش نکنید. اگر شما که مراقبت او هستید، از لحاظ جسمی دچار مشکل شوید اوضاع وخیم تر می شود. برای اینکه تکیه گاه خوبی باشید، سعی کنید از قرص های تقویتی و آرام بخش استفاده کنید تا بیمارتان احساس خلا و ضعف را در شما نبیند. امیدواری شما او را امیدوارتر می کند.

  • از محبت خارها گل می‌شود- به عقیده دکتر وهاب حاجی سردار: هر شخصی نسبت به محبت به عزیز بیمار خود روش خاص خود را دارد. برخی همدلی و برخی دلسوزی میکنند. حقیقت این است که محبت واقعی به بیمار به شکلی باید باشد که نشان دهد شما به او بدون شیله پیله علاقه‌مند و وابسته هستید و با او احساس مسرت می‌کنید. یکی از نیازهای اصلی بیماران محبت است و محبت معجزه شفا دارد. خانواده، همسر و دوستان در خط اول این نیاز قرار دارند. محبت کردن بخش بسیار مهمی در سلامت بیمار است و در نهایت باعث استحکام و اعتلای خانواده و یا دوستی می‌شود. بیمار خوبی و بدی در ایام بیماری را هیچگاه فراموش بیمار نمیکند. وقتی صحبت از محبت و یاری به میان می آید، باید به فکر حفظ رابطه یا دوستی شکل گرفته در ایام خوشی و ناخوشی بود. در یک رابطه دوستانه یا عاشقانه ابراز محبت دو طرفه دلیل استحکام رابطه می‌تواند باشد و اگر از محبت چشم پوشی کنیم و ندانیم چگونه و به چه میزان محبت کنیم می‌تواند دلیل پژمردگی و خشکی رابطه هم باشد.


کاربرگ 17-3 پرسشنامه سوخت در حریق عاطفی

1. از دست دادن کسی که برای من مهم بود.

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________


2. شکست عشقی 

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________


3. بیماری یا صدمه دیدن

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________


4. مشکلات پولی

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________


5. تغییرات عمده سیاسی

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________


6. تحقیر، شرم یا خجالت

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________


7. نگرانی های دیگر من

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________


آیا ما سعی می کنیم شما را در مورد همه چیزهای بدی که ممکن است برای شما رخ دهد، نگران کنیم؟ توصیه ما در فصل 8 در مورد ارزش متمرکز ماندن در زمان حال چیست؟ خوب، نکته خوبی را مطرح کردید! ماندن در زمان حال ایده خوبی است، اما آمادگی منطقی برای آینده نیز همینطور است.


مته آتش نشانی نام روشی برای تمرین نحوه تخلیه ساختمان در صورت آتش سوزی یا سایر شرایط اضطراری است این تمرین طوری صورت میگیرد که گویا واقعاً یک حادثه اضطراری حریق رخ داده است. به منظور آمادگی، ما استراتژی مته آتش نشانی را به روش خود پیشنهاد می کنیم. هر رویدادی را که در کاربرگ 17-3 به نظرتان موضوع نگران‌کننده است در مد نظر بگیرید و فکر کنید که اگر آن رویداد رخ دهد چگونه با آن کنار می‌آیید. ابتدا یک مثال از استراتژی مته آتش نشانی را مرور کنید.


مثال:

آقای علی حدود دو ماه پیش از ترکیبی از اضطراب و افسردگی بهبود یافت. او در حال آماده شدن برای اتمام ملاقات با مشاور حرفه ای خود بعد از شش ماه است. قبل از پایان جلسات خود، درمانگر علی پیشنهاد می کند که برای آتش سوزی احتمالی یا شعله ور شدن یکی از ترس هایش آماده شود. درمانگر از علی می‌خواهد که استراتژی مته آتش نشانی (به کاربرگ 17-4 را ببینید) در مورد یکی از نگرانی‌هایش پر کند. پدر و عموی علی هر دو در پنجاه سالگی بر اثر سرطان روده بزرگ در گذشته اند و علی اکنون پنجاه و یک ساله است، بنابراین ترس از ابتلا به سرطان روده بزرگ برای او بسیار حائز اهمیت است.


_________________________________________________________ 

فهرست فصل هفدهم این کتاب 

--------------

همه مطالب:

دکتر ع. وهاب حاجی سردار؛ دکتر ح. چارلز الیوت؛ دکتر ل. لورا اسمیت جمعه 28 اردیبهشت‌ماه سال 1403 ساعت 10:11 ب.ظ
0 نظر

آماده کردن کپسول آتش نشانی در فوران آتش افسردگی و اضطراب

امیدواریم قبل از فوران آتش افسردگی و اضطراب برنامه ای برای مقابله با آن ایجاد کنید. همانطور که تمرینات و آموزش آتشفشانی جان انسانها را از آتش نجات می دهد. با تمرینات نحوه برخورد با عود بیماری، شما میتوانید با نزدیک شدن به پتانسیل عود افسردگی و اضطراب، خود را از اندوه نجات دهید و از عود بیماری جلوگیری کنید.


تمرین! 

کاربرگ 17-2 علائم هشدار دهنده اولیه ای را ارائه داد. در کاربرگ 17-3، ما تعدادی از رویدادهای رایج که باعث ایجاد ناراحتی عاطفی می شوند را فهرست می کنیم. فهرست را بخوانید وبیندیشید که از کدام رویدادها بیم دارید که بتوانند در آینده برای شما دردسر ایجاد کنند. برای هر مورد، توضیحات مورد نظر خود را یادداشت کنید. (در پایان فهرست، هر رویداد احتمالی که نگران مواجه شدن با آنها هستید را اضافه کنید.


_________________________________________________________ 

فهرست فصل هفدهم این کتاب 

--------------

همه مطالب:

دکتر ع. وهاب حاجی سردار؛ دکتر ح. چارلز الیوت؛ دکتر ل. لورا اسمیت جمعه 28 اردیبهشت‌ماه سال 1403 ساعت 06:37 ب.ظ
0 نظر

پیشگیری از عود بیماریهای روحی عاطفی- علائم هشدار اولیه (کاربرگ 17-2)

آنچه سجاد از دنیای روان برداشت کرده (پیشگیری از عود بیماریهای روحی عاطفی)

پیشگیری از اختلالات روانی می تواند به همه ما کمک کند، چه در حال حاضر از سلامت روانی خوبی برخوردار باشیم یا خیر. سلامت روان همگی ما، تحت تاثیر آنچه در زندگی اتفاق می افتد، تغییر می کند.

  • علائم هشدار دهنده عود- برخی از افراد مبتلا به بیماری روحی مزمن، علائم بیماری را  تنها یک بار در زندگی خود تجربه می کنند و در برخی  دیگر مکررا عود می کند  و آن را تجربه می  کنند. بعد از یک بار درمان، این مهم است که به احساسات خود   به منظور دیدن  نشانه های احتمالی عود بیماری توجه کنیم و  سریعا به  دنبال کمک و پاسخ به علائم هشدار دهنده است باشیم تا از بازگشت کامل بیماری جلوگیری کنیم. علائم هشدار دهنده: حالت افسردگی، خواب بیش از حد یا خیلی کم، کج خلقی، از دست دادن علاقه به رابطه جنسی و لذت بردن از آن، احساس بی ارزش، درد مزمن، افزایش و یا کاهش  وزن ناگهانی، خستگی، آهسته شدن سرعت فکر کردن، فکر خودکشی.

  • ابراز احساسات- احساسات مثبت مانند شادی و محبت و احساسات منفی از جمله نگرانی و اضطراب را درون فکنی و سرکوب نکنیم و بدون رفتار پرخاشگرانه آن ها را ابزار کنیم.

  • ادامه درمان- اگر برای دوره های قبلی افسردگی تحت درمان قرار گرفته اید، رعایت برنامه پزشک ممکن است تفاوت زیادی در پیشگیری از عود ایجاد کند. به خاطر داشته باشید: اینکه احساس بهتری دارید به این معنا نیست که باید هرگونه درمان را زودتر متوقف کنید.

  • داشتن هدف در زندگی- یک فرد سالم، فلسفه زندگی خود را می شناسد و زندگی را پوچ و بی معنی نمی داند ، برای زندگی خود ارزش قائل است و بیهوده زندگی خود را فدای امور بی ارزش نمی کند.

  • عدم مصرف الکل و مواد مخدر- شاید به نظر برسد الکل شدت علائم افسردگی را کم می‌کند، اما در طولانی مدت باعث تشدید افسردگی خواهد شد.

  • دوری از فرض های غلط ذهنی- فردی که با خوش رویی با دیگران رفتار نمی کند، باعث می شود که دیگران نیز همان واکنش را با او داشته باشند، لذا تصور می کند که دیگران از او بدشان می آید و او را دوست ندارند.

  • تمرین منظم- فواید ورزش بر افسردگی به خوبی ثبت شده است. شما به احتمال زیاد بهتر می خوابید، اشتهای خود را تنظیم کرده، احساس خلق و خوی خود را افزایش میدهند و برخی از اثرات منفی سایر مسائل مزمن سلامتی را نفی می کنید. سه جلسه ورزش در هفته به مدت ۱۲-۲۴ هفته منجر به کاهش متوسط ​​تا شدید شدت افسردگی میشود.

  • پذیرش ضعف و شکست های خود- برای کمک به بهداشت روان لازم است شکست ها را به تلاش نکردن نسبت دهیم نه به نداشتن توانایی.

  • کمک جامعه به سلامت روانی- فقط تغییرات فردی نیست که به ما کمک می کند خوب بمانیم. ما به عنوان یک جامعه باید برای مقابله با نابرابری ها تلاش کنیم و به عوامل اجتماعی، اقتصادی، محیطی و سایر عوامل موثر بر سلامت روان توجه کنیم: کمک به والدین برای تربیت فرزندان محافظت از کودکان در برابر تروما؛ آموزش جوانان برای درک و مدیریت احساساتشان؛ حمایت از افرادی که در محل کار استرس زیادی دارند؛کاهش احساس تنهایی برای افراد مسن؛ ایجاد ارتباطات در جوامع ما؛ مراقبت از افرادی که افکار خودکشی دارند؛کمک به مردم برای بهبودی و مراقبت از خود.

  • تفریح و شوخ طبعی- در یک برنامه ریزی منطقی برای زندگی، تفریح سالم، ورزش، سیرو سیاحت، گفت و گوهای فرح بخش با افراد نیک سیرت، خواب کافی و به موقع، شوخی های کنترل شده که از آزردن دیگران و آلودگی به گناه دور باشد، جایگاه مهمی دارد و در حقیقت این ها به انسان کمک می کند که با نشاط و شادابی، وظایف خود را در زندگی انجام دهد و در برابر تهاجم عوامل ناخوشایند و فشارهای روانی، مقاومت موفق و آسانی داشته باشد.

  • آگاهی در مورد بیماری: مطالعه در مورد شرایطمان به شما انگیزه و قدرت می‌دهد که به درمان خود پایبند باشیم و در بهبود پیشگیری کنید. خانواده خود را تشویق کنیم در مورد افسردگی بخوانند تا بهتر بتوانند شما را درک و حمایت کنند.

  • کنترل خشم و پرهیز از اندوه- به گفته روانشناسان، افسردگی، میزان فعالیت را کاهش می دهد. زمانی که افسرده ایم، گرایش ما به این است که تحرک کمتری در اطراف داشته باشیم. در این زمان، وقت زیادی را فقط صرف نشستن و خیره شدن به یک نقطه می کنیم. معمولاً خسته و خواب آلوده ایم. به ظاهر خود بی اعتنا می شویم و هیچ چیز توجه ما را جلب نمی کند. تنها روی مسائل و مشکلات خود درنگ می کنیم. کنترل خشم و پرخاشگری هم ضروری است. افراد پرخاشگر سعی می کنند نیازها و خواسته های خود را از راه تسلط، توهین و تحقیر دیگران برآورده کنند. پرخاشگری، نشان میدهد که فقط به فکر خود هستیم.می توانیم به جای پرخاش، از شیوه های جایگزین آن، مانند مهارت قاطعیت، ابراز وجود و نیز تکنیک جرأت ورزی استفاده کنیم. همچنین برای کنترل احساسات خود، تمرین کنیم و نظرمان را بدون توهین به دیگران اعلام داریم.

  • رژیم غذایی سالم- افسردگی ممکن است شما را وادار به غذاهای ناسالم کند ، اما نحوه خوردن قبل از عود اهمیت دارد. رژیم غذایی سالم تر ممکن است به کاهش خطر عود کمک کند.

  • به دست آوردن رضایت - رضایت ممکن است از احساس برتری و پیشرفت، از رسیدن به نیاز و آرزوهای شخصی، مقابله با مشکلات و ناملایمات و موارد دیگر به دست آید. رضایت پشتوانه قوی و نیرومندی برای مقابله با مشکلات است. توانایی کسب رضایت به انسان استقامت می دهد و موجب خشنودی درونی می شود. برای سلامتی روانی آدمی باید یاد بگیرد که چگونه از کارهایش رضایت کسب کند.

  • رعایت روال خواب- مشکلات خواب مانند بی خوابی می تواند خطر ابتلای دوباره به افسردگی را افزایش دهد. خواب با سلامت کلی ارتباط تنگاتنگی دارد ، بنابراین ایجاد یک روال خواب می تواند از نظر جسمی و روحی برای شما مفید باشد ، نه تنها در پیشگیری از عود.

  • مقابله با مشکلات عاطفی- سلامتی روانی به نحوه برخورد با این مشکلات و یافتن بهترین راه حل برای غلبه بر آنها بستگی دارد. انسان بیش از تنفر، خصومت و دشمنی به دوستی نیاز دارد، اینکه دوست داشته شود و دوست بدارد. بیماری های روانی تقریبا همیشه به این حقیقت که بیمار نمی تواند دوست بدارد و عشق بورزد مربوط می شود.

  • درمان های خانگی- مراقبت از خود برای سلامت کلی روان مهم است و درمان های خانگی مانند تکنیک های تنفس و مدیتیشن ممکن است به شما در آگاهی بیشتر از علائم کمک کند. درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی خطر عود را در افرادی که سه یا چند دوره افسردگی قبلی داشته اند کاهش می دهد.

  • دوستان و خانواده- خانواده و دوستان ممکن است بتوانند تغییراتی را در رفتارهای شما قبل از شما مشاهده کنند و به شما در تشخیص علائم قبل از پیشرفت کمک کنند.

  • نگه داشتن دفترچه و تقویم- ممکن است بتوانید رویدادهای محرک را انتخاب کنید، یا ممکن است زمان های خاصی را در طول روز احساس ناراحتی کنید. آنها را یادداشت کنید. نگه داشتن دفترچه به شما این امکان را می دهد که به علائم توجه کنید و می تواند به شما در تشخیص زودهنگام آنها کمک کند. علامت گذاری در تقویم زمانی که احساس ناراحتی می کنید ممکن است به تعیین تاریخ هایی که استرس زا هستند کمک کند.

  • رویارویی با واقعیت- در گفتگو با دکتر وهاب حاجی سردار: یکی از موارد با اهمیت در پیشگیری از عود بیماری عاطفی، رویارویی با واقعیتهای دردناک است. هر چه رویارویی بهتر مدیریت شود، شرایط زندگی فرد نیز بهتر و تغییرات مثبت در او ایجاد خواهد شد. رویارویی با واقعیت موجب می‌شود افراد تصمیمات خود را ارزیابی کرده و بر پایه آن تغییراتی در زندگی خود بوجود آورند. با مثالی پیش میرویم: همه احساسات دردناک در ذهن ما، گویا ترافیکی شدید و گاهی با سرعتهای عجیب و غریب به راه می اندازند. با این همه خستگی و بیخوابی ممکن است تصادف کنم. پس بهتر است پایم را روی ترمز فشار دهم. به پارکینگ ذهن بروم و به خودآگاهی بپردازم تا در زمان حال جای بگیرم و به احساسات دردناک اجازه بدهم به آرامی ابرها از آسمان ذهن من عبور کنند. من مجبور به یاس نمیباشم. می توانم با عبور ابرها انگیزه در خود ایجاد کنم و به مسیر خود ادامه بدهم. حتی اگر هنوز مسیر پر از بلایا باشد، حال انگیزه ای دارم که  بتوانم در مسیر کوهستانی به رانندگی در ذهن خود ادامه دهم . انگیزه به زندگی ام معنا میبخشد. مسیر من حالا در برف و بوران است. من این وضعیت را گرامی میداریم و سپاسگزارم، چرا که تجربه راندن در سختی را می آموزم. من هدفی دارم و انگیزه من برای رسیدن به هدف از شدت بوران و پیچ و خم جاده قویتر است. من در پشت ابرها نور خورشید را میبینم.


کاربرگ 17-2 علائم هشدار اولیه

1. آیا اخیراً شروع به دوری از افراد کرده ام؟ اگر چنین است، چه کسی، چه زمانی، کجا و چرا؟

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

2. آیا افکار من تاریک و بدبینانه بوده است؟ اگر چنین است، آنها چه هستند و چقدر شدید هستند؟ 

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

3. آیا متوجه تغییراتی در اشتهایم شده ام؟ اگر بله، چقدر طول کشیده است و آیا وزنم کم شده یا اضافه شده است؟

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

4. آیا اخیراً از فعالیت ها یا رفتن به اماکن اجتناب کرده ام؟ اگر چنین است، چه، کجا، چه زمانی و چرا؟

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

5. آیا متوجه تغییراتی در الگوی خواب خود شده ام؟ اگر چنین است، چه تغییراتی وجود دارند و هر چند وقت یکبار رخ می دهند؟

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

6. آیا بیش از حد معمول تحریک پذیر بوده ام؟ اگر چنین است، چه زمانی و در چه شرایطی؟

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

7. آیا یکی از نزدیکانم گفته است که من از حالت عادی خارج شده ام؟ اگر چنین است، چه گفته شد؟

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

8. آیا متوجه تغییراتی در حافظه، تمرکز یا انرژی خود شده ام؟ اگر چنین است، این تغییرات چیست؟

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

9. آیا در مورد چیزی بیش از حد احساس گناه یا ناراحتی کرده ام؟ اگر چنین است، در مورد چیست؟

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

10. آیا اخیراً در مورد چیزی غمگین یا نگران بوده ام؟ اگر چنین است، چه، کجا، چه زمانی و چرا؟

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________

_________________________________________________________


اگر فرم بررسی عود عاطفی ما را به طور منظم پر کنید، احتمال اینکه عود به طور غیرمنتظره ای شما را درگیر کند، وجود ندارد. وقتی که علائم قابل توجهی از عود را مشاهده کردید (همانطور که در کاربرگ 17-2 توضیح داده اید)، لطفاً دو قسمت بعدی این فصل را بخوانید و روی آن کار کنید. علاوه بر این، توصیه می کنیم به عقب برگردید و هر کاری و تمرینی که قبلاً ناراحتی عاطفی شما را کاهش داده است، بیشتر انجام دهید.


بخاطر بسپار!

تغییر در انرژی، اشتها یا خواب ممکن است به دلیل یک مشکل فیزیکی باشد. اگر این نوع تغییرات را در رفتار طبیعی خود تجربه می کنید، موارد را با پزشک خود بررسی کنید.


_________________________________________________________ 

فهرست فصل هفدهم این کتاب 

--------------

همه مطالب:

دکتر ع. وهاب حاجی سردار؛ دکتر ح. چارلز الیوت؛ دکتر ل. لورا اسمیت جمعه 28 اردیبهشت‌ماه سال 1403 ساعت 06:23 ب.ظ
0 نظر